تحلیل زمینه های کارآفرینی در توسعه فضاهای پیراشهری مورد: شهرستان کرمانشاه

متاثر از روندهای غالب توسعه در سطح بین المللی، یکی از پدیده های مهم اقتصادی که اکثر کشورهای جهان با آن دست به گریبان هستند، کارآفرینی در فضاهای پیراشهری است. در کنار مصرف فضاهای روستایی توسط شهرها، در پاره ای از نواحی پیرامون شهرهای بزرگ، آن دسته از سکونتگاه های نزدیک که از پیشینه فعالیت های کشاورزی و ظرفیت های آبی و زمین برخوردار بوده اند، تحت تاثیر تقاضاها و امکانات فراهم آمده، دستخوش تغییراتی همچون جایگزینی تولیدات روستایی جدید و کشت محصولات تازه به جای کشت های سنتی شده اند. طبق پژوهش های مکانی، اگر در مناطق پیرامونی فعالیت های کارآفرینی زیاد باشد، آن منطقه قابلیت بازساخت فضایی و پذیرش شرکت های تجاری جدید و تبدیل شدن به سکونتگاه ها و مکان های تجاری بزرگتر را دارد. از این رو، مطالعه حاضر با هدف تحلیل زمینه های کارآفرینی در فضاهای پیراشهری به بررسی این مهم در پیرامون کلانشهر کرمانشاه پرداخت. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و گردآوری اطلاعات به شیوه میدانی و پرسشنامه ای بود. جامعه آماری شامل 21 روستای کارآفرین با فاصله کمتر از 20 کیلومتر از کلانشهر بود؛ یافته ها نشان داد روستاهای چقاقاسم و شاهینی دارای بالاترین درجه توسعه یافتگی کارآفرینی با قابلیت بازساخت فضایی است. همچنین ارزیابی نتایج نمرات تاثیر، بیانگر اهمیت سرمایه گذاری در متغیرهایی(زیرساخت های فیزیکی روستا) است که اثرات بازدارنده متغیر کمبود ثروت افراد کارآفرین را تعدیل می نماید.

Analysis of Urban Peripheral Entrepreneurship Spatial Contexts in Kermanshah County Development

By influencing the dominant development trends at the international level, urban peripheral entrepreneurship as one of the most important economic phenomena that most countries in the world are facing. As well as using rural areas by cities, Nearby settlements that have a history of agricultural activities and water and land capacities, under the influence of demand and facilities, there have been changes such as the replacement of new rural production and the cultivation of fresh produce instead of traditional cultivation. According to spatial studies, if there is a large area of entrepreneurial activity in the suburbs, that area is capable of spatially rebuilding, settlements and accepting new business ventures and becoming larger business locations. Therefore, the present study aimed to “analysis of urban peripheral entrepreneurship spatial contexts in Kermanshah metropolis. The research method was descriptiveanalytical and data were collected through documentary and questionnaires. The population consisted of 21 entrepreneurial villages less than 20 km from metropolis. Findings that Chaghassem and Shahini villages have the highest degree of spatial entrepreneurship development with space reconstruction capability. Also, evaluation of the impact scores indicates the importance of investing in variables, which moderates the variable deterrent effects of entrepreneurial wealth scarcity.