برگردانِ اثر خود : ترجمه یا باز آفرینی یک اثر تازه

« برگردانِ اثرخود»، مفهوم بسیار گسترده و پیچیده‌ای است، بگونه‌ای که تبیین آن به مراتب از مفاهیمی چون « ترجمه» و «زبان مادری» که به نوعی با علم ترجمه شناسی عجین‌اند، دشوارتر است. از منظر برخی نظریه پردازان علم ترجمه شناسی همچون سانتویو و رابادان «برگردانِ اثر خود، ترجمه‌ای است که نویسندۀ متن اصلی انجام می‌دهد». به عنوان مثال، آثار ساموئل بِکِت را می‌توان از این نوع دانست. به طور نظری و از دیدگاه فلسفی، برگردانِ اثر خود، حاصلی متمایز از اثر نخستین، با دخل و تغییرات عمدی، آگاهانه و یا نا آگاهانه به دست می‌دهد، که البته در نهایت این تمایز دو اثر کاملا مشهود است. در این مقاله معایب و مزایا و حتی انگیزۀ نویسنده از ترجمۀ اثرِ خود و همچنین ابعاد اجتماعی - تاریخی و زبان‌شناختی آن را با نگاهی تحلیلی بررسی کرده‌ایم و نشان داده‌ایم که مترجمِ اثر خود، گاه، برخلاف جریان متن اصلی قدم برمی‌دارد و در نهایت حاصل کارش نوعی بازآفرینی است.