بررسی و تحلیل فرایند های واجی در کتاب حدودالعالم

زبان فارسی را به عنوان نظامی از قاعده ها می توان تعریف کرد که ارتباط صورت آوایی و معنی را در هر جمله مشخص می نماید؛ زبان چون مهمترین وسیله ارتباط بین مردم جهان است از دیر باز مورد بررسی پژوهشگران بوده است و معمولا زبان را از دیدگاه نکات دستوری، لغت شناسی و آواشناسی مورد ارزیابی قرار می دهند؛فارسی، زبانی‌ست که معرفِ فرهنگ و هویتِ همۀ پارسی‌زبانانِ دنیاست. این زبان در گذر زمان، فراز و نشیب‌های زیادی را طی کرده، اما هم‌چنان جاویدان و پابرجا مانده است. راز جاودانه‌گی زبان فارسی را می‌توان در داشتنِ یک پشتوانۀ فرهنگیِ غنی دانست؛ فرهنگی که شاعران و نویسند‌گانِ بزرگی را پرورش داده تا زنجیره‌های استوار و ناگسستنیِ زبان فارسی را تشکیل دهند. این مقاله با روش تحلیل محتوا و با ابزار کتابخانه به بررسی کاربرد آواها و فرایند واجی در کتاب حدود العالم من المشرق الی المغرب می پردازد ، فرآیندهای واجی را می‌توان زیر مجموعه ای از نامطابق های املایی دانست که به ما کمک می‌کند بتوانیم علّت دو تلفّظی بودن بعضی از کلمات رایج در زبان را دریابیم از این رو این مقاله فرایند واجی را در کتاب حدود العالم بررسی می کند و مشخص می شود بیشترین تغییرات در فرایند واجی ابدال، اداغام، کاهش و افزایش صورت گرفته است.