>
Fa   |   Ar   |   En
   تاملی بر جنگ روانی و شیوه های آن در شاهنامۀ فردوسی  
   
DOR 20.1001.2.9920146226.1400.1.1.61.9
نویسنده جعفری اسداله ,کریمی حسین
منبع همايش ملي متن پژوهي ادبي - 1400 - دوره : 9 - نهمین همایش ملی متن پژوهی ادبی - کد همایش: 99201-46226 - صفحه:487 -508
چکیده    متداول‌ترین کردار در آثار حماسی، نمود جنگ در شیوه های گوناگون آن است. یکی از شگردها و جلوه‌های جنگ در شاهنامه، جنگ درونی یا جنگ روانی است که فردوسی با علم به موضوع روان شناسی نظامی و نقش موثر آن در رزم؛ در تصویر آن نیز با استادی تمام، مهارتی به سزا از خود نشان داده است. مقاله حاضر، به شیوه ای کنابخانه ای، به بررسی و واکاوی جنگ روانی در شاهنامۀ فردوسی پرداخته است. هدف از پژوهش، معرفی جنگ درونی و روانی در شاهنامۀ فردوسی و تبیین اهمیت این نوع جنگ در مقایسه با جنگ عملی و بیرونی در شاهنامه است. هنر فردوسی در بیان شیوه‌های جنگ روانی، خوانندۀ حماسۀ ملی ایران را به شناخت اهمیت و تاثیر این شیوۀ جدال درونی در آثار حماسی رهنمون می سازد. پر بسامدترین شیوه‌ جنگ روانی‌ِ شاهنامه؛ دروغ و فریب است و پس از آن، برانگیختن و دلیر گردانیدن به شکل‌های تشویق، تحریک، ترغیب وتحریض پرکاربردترین شیوه های جنگ روانی در شاهنامه به شمار می آید. همچنین بیشتر کارکردهای جنگ روانی در شاهنامه از نوع گفتاری (در مقایسه با شیوۀ عملی) است.
کلیدواژه ادبیات حماسی ,شاهنامه فردوسی ,جنگ ,جنگ روانی
آدرس دانشگاه پیام نور, زبان و ادبیات فارسی, ایران, دانشگاه پیام نور, زبان و ادبیات فارسی, ایران
پست الکترونیکی karimihk411@gmail.com
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved