هابیل غربت(تجسدگرایی) در شعر الف.بامداد
|
|
|
DOR
|
20.1001.2.9920146226.1400.1.1.58.6
|
نویسنده
|
عباسی حبیب اله ,اشجعی الیکا
|
منبع
|
همايش ملي متن پژوهي ادبي - 1400 - دوره : 9 - نهمین همایش ملی متن پژوهی ادبی - کد همایش: 99201-46226 - صفحه:13 -29
|
|
|
چکیده
|
احمد شاملو(الف.بامداد) به سبب اندیشه های مدرنیستی در مقایسه با سایر شاعران معاصر، از جهان شمولی اندیشگانی در اشعار و آثارش برخوردار است. تفکرات اومانیستی او باعث شده که توجه ویژه ای به تجسید و تجسدگرایی داشته باشد و اندیشه و جسم را از یکدیگر فاصله مند نداند و به این مهم در اشعارش بپردازد. انتزاعیت غربت که در اشعار او متجلی است، منتج از فرامتنیاتی است که متن اشعار او را در بر گرفته و در اکثر مواقع متاثر از وقایع و خاطرات دوران کودکی، بیماری و یادآوری تجربة حبس و زندان به سبب فعالیت های سیاسی است. با بررسی تحلیلی-توصیفی و منطبق با رویکرد تجسدگرایی، شاملو که سعی داشته تا با پیوند ذهن و تن به انتقال حس غربت خویش به مخاطب بپردازد، دریافتیم که نوع مواجهة او با مفهوم غربت در اشعارش منعکس در اندام ها و تجسد مکانی بیمارستان و زندان، نیز استفاده از تجسدگرایی دینی(مسیحیت) در کارهایش است تا از این شیوه نحوة ادراک از مفهوم غربت را به تعمیمی اجتماعی و فرا اجتماعی رساند؛ زیرا که ادبیات و شعر معاصر شرق و خاورمیانه در ادراکشان از جهان برپایة انس با انتزاعیت و تفکرات متافیزیکی شکل می پذیرد و شناخت غرب از جهان بر اساس تجسدگرایی در آثارشان ظاهر می گردد.
|
کلیدواژه
|
غربت ,تجسدگرایی ,الف.بامداد ,شعر معاصر ,نگاشت
|
آدرس
|
دانشگاه خوارزمی, زبان و ادبیات فارسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن, زبان و ادبیات فارسی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
elikaashjaee@yahoo.com
|
|
|
|
|