تاثیر جنسیت نویسنده در ارائه‌ی جزئیات در بازنویسی‌های داستان طوطی و بازرگان مولوی از منظر دستور نقش‌گرا

پژوهش حاضر، بیان جزئیات در نوشتار زنان و مردان را در بازنویسی داستان طوطی و بازرگان، از منظر «دستور نقش‌گرای نظام‌مند هلیدی» و فرانقش اندیشگانی، مقایسه می‌کند. از‌آنجاکه بیان جزئیات در دستور نقش‌گرای نظام‌مند هلیدی و فرانقش اندیشگانی، در قالب افزوده‌های حاشیه‌ای بازنمایی می‌شوند؛ در این پژوهش، افزوده‌های حاشیه‌ای به‌کار‌رفته در بازنویسی‌های داستان طوطی و بازرگان مولوی توسط چهار نویسنده مرد (حسین فتاحی، مهدی مردانی، مجید مهری و علی‌اصغر بشیری) و چهار نویسنده زن (رقیه همایی، زهرا چاوشی، مرجان فولادوند و زینب علی‌زاده لوشابی)، در چارچوب دستور نقش‌گرای نظام‌مند، استخراج و بررسی گردیدند. سرانجام، این نتایج حاصل شد که زنان بیش از مردان از افزوده‌های حاشیه‌ای استفاده کرده‌اند؛ مردان، فقط از افزوده حاشیه‌ای، سبب، بیشتر از زنان استفاده کرده‌اند. نویسندگان زن، از افزوده حاشیه‌ای، تفصیلی، روش، میزان که میزان و مقدار بالا را نشان می‌دهند، از قبیل: خیلی، زیاد و ... ، بیش از مردان در نوشتار خود استفاده کرده‌اند. همچنین، افزوده‌ی حاشیه‌ای، موقعیت، مکان، پربسامدترین افزوده‌ی حاشیه‌ای در بازنویسی‌های داستان طوطی و بازرگان است.