بازتاب مضامین اخلاقی نهج البلاغه در شعر شاعران فارسی زبان با تکیه بر اشعار مثنوی معنوی، بوستان سعدی، شاهنامه فردوسی و دیوان ناصرخسرو

اخلاق و اخلاقیات همواره یکی از بحث های مورد توجه شاعران و نویسندگان بزرگ زبان و ادب فارسی بوده است و از آنجایی که کتاب نهج البلاغه از امهات کتب اخلاقی اسلامی به شمار می رود و راه و روش صحیح زندگی کردن را به انسان آموزش می دهد لذا شاعران و نویسندگان بزرگ ادب فارسی توجه به این کتاب را همواره مد نظر خود قرار داده اند و برای بیان بسیاری از مضامین اخلاقی از کلام و بیان مندرج در نهج البلاغه امیرالمومنین غافل نبوده اند. تحقیق حاضر قصد دارد میزان تاثیرپذیری چهار شاعر و نویسندۀ بزرگ و توانمند ادب فارسی، مولانا، سعدی، فردوسی و ناصر خسرو را از کتاب نهج البلاغه بررسی کرده و مورد مداقه قرار دهد. روش به کار گرفته شده در تحقیق حاضر، توصیفی است و از نتایج این تحقیق می توان به این نکته اشاره کرد که شاعران و نویسندگان یاد شده با بهره گیری از کلام امیر المومنین به دنبال ارزش و اعتبار بخشی به اثر یا آثار خویش بوده اند.