نسبت گونه‌ی ادبی و ساختار جملات مطالعه موردی نمایشنامه‌ی غروب در دیاری غریب و عروسک‌ها از بهرام بیضایی

جابجایی ارکان جمله (قلب نحوی) کوتاهی جملات (ایجاز) حذف افعال و متمم‌ها به قرینه‌ی لفظی، معنوی ازجمله امکانات زبانی هستند که مصداق آن‌ها در زبان عادی به‌وفور یافت می‌شود حال سوال اینجاست که بهرام بیضایی چگونه توانسته است با استفاده از این امکانات زبانی رایج که در نمایشنامه به‌کاربرده است به متن خود زیبایی و ادبّیت ببخشد و سخن را به اقتضای مخاطب بیان کند. برای پرداختن به این مسئله با روش توصیفی تحلیلی دو نمایشنامه غروب در دریای غریب و عروسک‌ها از بهرام بیضایی به‌عنوان نمونه موردی، مورد تحلیل و بررسی قرارگرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که نسبت معناداری میان گونه‌های ادبی و ساختار جملات برقرار است و مولف از طریق به‌کارگیری سازوکارهای ساختاری در جملات، به متون خود پویایی و انعطاف‌پذیری بالایی متناسب با هر مضمون و محتوا بخشیده است.