بهینه سازی زیست نانوکامپوزیت صمغ عربی/ پلی وینیل الکل / پلی کاپرولاکتون برای پانسمان زخم

در سال های اخیر تولید زخم پوش های پلیمری برای کنترل زخم های عفونی مورد توجه قرار گرفته است در این پژوهش، کامپوزیت های صمغ عربی/پلیوینیل الکل/پلی کاپرولاکتون با استفاده از روش ترکیبی الکتروریسی/ پوشش دهی سنتز شدند با توجه به نتایج آزمون sem در نمونه هایی که مقدار صمغ عربی بیشتر است، نانوالیاف قطر کمتری دارند البته در برخی نقاط بید مشاهده می شود با افزایش میزان پلی وینیل الکل ، قطر نانوالیاف بزرگتر ولی یکنواخت تر شده و مورفولوژی بهبود می یابد میزان جذب آب نمونه ها بر حسب مقدار پلی کاپرولاکتون تغییر می یابد در درصدهای کمتر آن ، میزن جذب آب کمتر است به تدریج با افزایش آن تا 30% ، مقاومت ساختاری نمونه ها در برابر آب افزایش و میزان جذب آب نیز افزایش می یابد پس از آن ماهیت آب گریزی نمونه های افزایش یافته و میزان جذب آب دوباره کاهش پیدا می کندنتایج آزمون عبوردهی نشان داد در نمونه هایی که نسبت صمغ عربی به پلی وینیل الکل بزرگتر است، میزان تخلخل و در نتیجه میزان عبوردهی بخار آب نیز بیشتر است و هر چه این نسبت کمتر می شود میزان عبوردهی نیز کاهش می یابد با توجه به نتایج آزمون های sem ، جذب آب و عبوردهی بخار آب ، نسبت بهینه صمغ عربی/پلی وینیل الکل/ پلی کاپرولاکتون 3/1:5/8:6/1 به دست آمد