تلخاب آب شیرین کن ها، چالشی زیست محیطی یا فرصتی جهت بازیابی مواد معدنی

استفاده پایدار از منابع قابل بازیافت تنها راهی است که :سل های بعدی ما بتوانند از آنها بهره مند شوند یکی از این منابع پایدار آب دریاها هستند که با شیرین سازی این آبها می توان مقادیر قابل توجهی از آب شیرین مورد نیاز جوامع را تامین کرد شیرین سازی همراه با تولید یک جریان تغلیظ شده از نمک و سایر مواد معدنی و فلزی بوده که رهاسازی آن در محیط زیست باعث ایجاد مشکلات فراوان در اکو سیستمها می گردد از طرفی جریان تغلیظ شده می تواند به عنوان یک منبع پا یدار برای تولید منابع با توجه به وجود بیش از ٣٧ نوع مواد معدنی و فلزی تلقی گردد که اتحادیه اروپا نیز در قالب طرح هایhorizon 2020سرمایه گذاری هایی را در این خصوص انجام داده است در این مقاله تلاش شده که روش های نوین بازیابی مواد محلول در جریان تلخاب ها مورد بررسی فنی قرار گیرد و پس از آن با ارزیابی اقتصادی در سطح کشور و جهان پتا:سیل های موجود این روش را در کشور مورد بحث قرار گیرد با توجه به تولید بیش از 164000 مترمکعب در روز تولید تلخاب در کشور می توان روزانه بیش از ١٢ هزارتن سدیم کلرید 5٠٠ تن منیزیم، ١4٩ تن کلسیم، 62 تن پتا سیم و بسیاری فلزات ارز شمند دیگر مانند فلز روبیدیم را به این طریق تولید نمود که مجممح ارزش بیش از 4 میلیون دلار در روز نشان دهنده پتانسیل بالای بهروری از این منابع پایدار بوده که با استفاده از آن علاوه بر کاهش خطرات زیست محیطی، افزایش سودآوری و توجیه اقتصادی را برای سیستم های آب شیرین کن به ارمغان آورد