بررسی خواص جذب پارانیتروفنل توسط پلیمر بتاسیکلودکسترین

سیکلودکسترین ها ترکیبات طبیعی و غیرسمی هستند که از نشاسته تولید می شوند و می توانند توسط پلیمریزاسیون به عنوان جاذب برای حذف آلاینده های آلی مورداستفاده قرارگیرند در این تحقیق از بتاسیکلودکسترین جاذبی به صورت نامحلول در آب به روش پلیمریزاسیون تراکمی تهیه شد و از آن برای جذب پارائیتروفنل استفاده شد سپس اثر زمان تماس، ph، و غلظت آلاینده بررسی شد و مشخص شد که زمان رسیدن به تعادل ٣ ساعت، ph بهینه برابر با ٧ و ماکزیمیم جذب در غلظت mg/l ١٠٠ رخ می دهد در ادامه داده های تعادلی با ایزوترم های جذب مورد بررسی قرار گرفتند و مدل فرندلیچ در مقایسه با لانگمیر با مقدار qmax=4/251 mg/g انطباق بهتری را با داده های آزمایشگاهی نشان داد