بررسی تاثیر نانوذرات زئولیت بر میزان جذب مخلوط های آب و اتانول در غشا ماتریس آمیخته پلی وینیل الکل

مصرف انرژی کمتر، انجام عملیات جداسازی در شرایط آسان، مسائل زیست محیطی کمتر و دیگر مزایا باعث شده است که استفاده از غشاها در فرآیندهای جداسازی روز به روز بیشتر مورد توجه واقع شود تراوش تبخیری به عنوان یکی از فرآیند های نحشایی با استفاده از یک غشا غیرمتخلخل، برای تخلیص مخلوط های مایع استغاده می شود فرآیند جذب به عنوان یکی از مراحل انتقال جرم در فرآیند تراوش تبخیری شناخته می شود در این مطالعه، تاثیر نانو ذرات زئولیت بر میزان جذب توسط غشای ماتریس آمیخته پلی وینیل الکلpva برای محلول آب و اتانول بررسی شد برای این منظور از نانو ذرات زئولیت nax در لایه انتخابگر غشا استفاده شد نتایج نشان داد میزان جذب آب خالص با افزایش میزان زئولیت در غشا pva از ٠ تا ٢ درصد از 0/5228 تا 0/6155 افزایش می یابد و افزایش بیشتر میزان زئولیت منجر به کاهش میزان جذب آب خالص به مقدار 0/5462 می شود در حالیکه برای مخلوط های آب و الکل، روند میزان جذب عکس روند مشاهده شده برای آب خالص بود از این رو میزان زئولیت ٢ درصد به عنوان درصد بهینه از میان درصدهای ٠ ، 0/5 ، ١ ، 1/5 ، ٢ و 4 انتخاب شد