>
Fa   |   Ar   |   En
   نسبت جاودانه حکمت و هنر: افلاطون، میرعماد، تیتوس بورکهارت  
   
DOR 20.1001.2.9920079337.1399.1.1.3.8
نویسنده بینای مطلق سعید
منبع همايش ملّي «بررسي آراء و آثار تيتوس بوركهارت» - 1399 - دوره : 1 - اولین همایش ملی «بررسی آراء و آثار تیتوس بورکهارت» - کد همایش: 99200-79337
چکیده    به نظر افلاطون ، آهنگ و سخن موزون از درونی نیک وساده، نه ساده لوح، حاصل میشود. به سخن دیگر، زیبائی وحکمت در هنر از زیبائی درون سرچشمه میگیرد. در نظر میر عماد(یازدهم ه. ق.) نیز زیبائی ولطف در کتابت ( خوشنویسی) زمانی پدیدار میشود که کاتب خود از زشتی درون پیراسته شود. نقد تیتوس بورکهارت به هنر مدرن نیز با نظر به نسبت میان حکمت و هنر ، و ضرورت زیبائی درون در هنرورزی صورت می پذیرد. دیدگاه وی نمودار تداوم سنتی است که از گذشته تا اکنون، چه در شرق و چه درغرب، هچنان بر جاست. با اینهمه، اگر در گذشته میان هنر وجامعه همانگی وپیوندی طبیعی وجود داشت، چگونه میتوان ، با نظر به نقد تیتوس بورکهارت، برای هنر سنتی جایگاهی در جامعه مدرن قائل شد؟ این مقاله تلاشی است برای پاسخ به این پرسش.
کلیدواژه افلاطون ,میرعماد ,تیتوس بورکهارت ,ژولیوس اولا
آدرس دانشگاه اصفهان, ایران
پست الکترونیکی said_binayemotlagh@yahoo.fr
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved