بررسی تاثیر راهبردهای سند برنامه ششم توسعه در بخش کشاورزی ایران

رشد و توسعه در بخش کشاورزی همواره یکی از محورهای اساسی توسعه اقتصادی به شمار می‌آید، از این رو توسعه در این بخش می‌تواند محرکی برای پیشرفت دیگر بخش‌های اقتصادی باشد. بخش کشاورزی تداوم بسزایی در تداوم حیات انسانی، کشاورزی و تولیدات آن دارد. اتخاذ سیاست‌های مناسب برای دستیابی به کشاورزی و توسعه پایدار از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. یکی از مهم‌ترین مسائل برای تحقق اهداف رشد و توسعه هر کشور، ایجاد و طراحی بستر مناسب برای توسعه ملی، با تاکید بر توسعه روستایی و مشخص نمودن جایگاه بخش کشاورزی در بخش مذکور است. ایجاد بستر مناسب، نه به معنای تاکید بیش از حد بر بخش کشاورزی است و نه به معنای تخصیص منابع محدود به امور نامحدود بلکه به معنای ایجاد تعاملی پویا و توسعه‌ای میان بخش‌های مولد اقتصادی برای تضمین و تداوم رشد و توسعه اقتصاد کشور است. واکاوی در اسناد سیاستی برنامه‌های توسعه کشور در بخش کشاورزی و همچنین، مطالعات مرتبط با آن در کشور، حاکی از آن است که بخش کشاورزی ایران از گذشته تا به امروز، با مسائل مختلفی روبه‌رو بوده است که را جمله آن شکست سیاست‌های توسعه کشاورزی کلاسیک محور است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر راهبردهای سند برنامه ششم توسعه در بخش کشاورزی ایران با روش توصیفی و مبتنی بر اسنادی برای جلوگیری از شکست‌ها و پیشبرد اهداف توسعه کشور، تهیه و تدوین شده است.