بازکاوی پیش‌نویس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در آینۀ سپهراندیشگی محافظه‌کارانه نولیبرال یا دگراندیشانه پایداری؟

مطالعات دانشگاهی و اسناد سیاستی و برنامه‌های ملی نشان می‌دهد، رویکردهای گذشته‌گرایانه، فن‌سالارانه و ابزارگرایانه نولیبرال، مانند: اقتصاد دانش، دانشگاه بنگاهی (به ناروا کارآفرین) یا برنامه‌های گذشته‌گرایانه‌ای مانند آمایش سرزمین و ... نه تنها بر پژوهش‌ها و آموزش‌های دانشگاهی بلکه حتی بر اسناد سیاستی و برنامه‌ای ایران سایه سنگینی انداخته است. از این رو در این جستارگشایی، به بازکاوی پیش‌نویس «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت»، با استفاده از روش بازنگری نظام‌مند و نقادانه، پرداخته شده است. برای این بازکاوی، نخست نیاز است، مفاهیمی همچون توسعه و پیشرفت بر پایه سپهرهای اندیشه‌ورزی نولیبرال و پایداری بازکاوی و بازمفهوم‌سازی شود. سپس نیازمند تصویرپردازی از وضعیت به شدت در حال تغییر کنونی جهان است که بخش دوم مطالعات نظری را پوشش می‌دهد. بر پایه یافته‌های نظری این جستار، به نظر می‌رسد که پیش‌نویس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت همچنان نیازمند کند و کاو و جستارگشایی‌های نظری و زمینه‌ای ژرف، بازنگری هم‌اندیشانه به‌ ویژه با بهره‌گیری از رویکردی نقادانه و اندیشه‌پردازی آفرینشگر است که از رهگذر مشارکت همگانی امکان‌پذیر می‌تواند باشد.