زبان و تمدن؛ دو غایب بزرگ در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

در میان دانشمندان بر سر تعریف تمدن و تفاوت آن با فرهنگ اختلافات فراوانی هست و هر یک از نسبت‌های اربعه تساوی، تباین، عموم و خصوص مطلق، و عموم و خصوص من وجه را می‌توان در تحلیل منطقی این دیدگاه‌ها یافت. در این نظریه ما با انتخاب نسبت تباین، فرهنگ را شامل همه دستاوردهای متافیزیکی جامعه بشری، و تمدن را شامل همه دستاوردهای فیزیکی جامعه دانسته‌ایم و نسبت تمدن و فرهنگ را با نسبت آگاهی و زبان که زیرساخت‌های تشکیل فرهنگ و تمدن است واکاوی کرده‌ایم. این نظریه می‌کوشد به این سوال‌ها پاسخ دهد که: 1. چگونه و با چه پارادایمی می‌توان تمدن نوین اسلامی مورد توقع در آینده را جایگزین تمدن غربی که تمدن غالب و یکه‌تاز عصر حاضر است نمود؟2. برای تاسیس تمدن نوین اسلامی که آرمان بزرگ نظام جمهوری اسلامی ایران است بر اساس نظریه ساختار درختی تمدنی گام به گام چه مراحلی را باید پشت سرگذاشت؟این نظریه در صدد است ثابت کند که سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت که تاکنون توسط متولیان تهیه این سند تدوین شده به دلیل عدم رعایت ساختار درختی تمدن و تمرکز صرف بر دو جزء اساسی اول و سوم (آگاهی و فرهنگ) و غفلت از دو جزء اساسی دوم و چهارم (زبان و تمدن) فاقد شاکله مطلوب برای دستیابی به آرمان تمدن نوین اسلامی است که مورد ادعای آن سند است. در پایان، پیشنهادهای اصلاحی برای رفع اشکالات عمده سند الگو در این نظریه تقدیم شده است.