معیارها و شاخص‌های محیطی موثر بر فرآیند ارزیابی تاب‌آوری اجتماعی در تفرجگاه‌های شهری

تفرجگاه‌ها از مهم‌ترین و موثرترین فضاهای تعدیل کننده محیط مصنوع، متراکم و شهری به شمار می‌رود، لذا پتانسیل‌های طبیعی و تفرجی در تفرجگاه‌های شهری، نقش غیرقابل انکاری در ارتقاء سطح تاب‌آوری اجتماعی شهروندان به دنبال دارد. در همین راستا لازم است چگونگی این نقش‌آفرینی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. در این مطالعه معیارها و شاخص‌های محیطی و اهمیت آنها بر فرایند ارزیابی تاب‌آوری اجتماعی در تفرجگاه‌های شهری مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس معیارها و شاخص‌های محیطی با تحلیل مطالعات انجام شده در موضوع سنجش تاب‌آوری اجتماعی در کشور، استخراج و مورد طبقه‌بندی قرار گرفته است. 3 معیار اصلی، 10 زیر معیار و 34 شاخص محیطی که به نوعی در سنجش تاب‌آوری اجتماعی می‌تواند موثر باشد شناسایی و طبقه‌بندی گردید. معیارهای اصلی شامل پوشش زیستی، پوشش غیرزیستی و مدیریت اکوسیستم است و پوشش گیاهی، پوشش جانوری، اقلیم، شکل زمین، منابع آبی، خاک، چشم‌انداز طبیعی و توان طبیعت به عنوان زیرمعیار در نظر گرفته شد.