مهندسی اخلاق اسلامی مطلوب در گفتمان‌سازی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

از جمله دغدغه‌ها و راهکارهای اجرای صحیح و عملی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، تبیین مهندسی اخلاق اسلامی و تحقق حرکت عملی به سوی آن در حیات و جامعه انسانی است. عوامل مختلفی می‌توانند در تحقق بقا و تداوم این مسئله ایفای نقش نموده و جامعه اسلامی را برای زمینه‌سازی و تبلور حقیقی این هدف یاری رسانده و آماده نمایند. برخورداری از مهندسی اخلاق پایدار و مطلوب عملی از معدود مفاهیمی است که در عرصه الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت مورد توجه و تاکید خاص قرار گرفته است و تامین‌کننده منافع و مصالح جامعه اسلامی و موجب استقرار نظم و امنیت اجتماعی و توسعه عدالت فردی و اجتماعی در دولت پایدار اسلامی است. باور به حقیقت این موضوع، می‌تواند انسان‌ها را حول محور خود جمع کند و برای دستیابی به هدفی یکپارچه گرد هم آورده و به آنان هویت واحد دهد و به دنبال آن قدرت اجتماعی را تقویت گرداند و ارتباطات اجتماعی بین دولت و جامعه اسلامی را با اجرای صحیح و کاربردی سند الگوی پیشرفت تحکیم بخشد. در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر رویکرد کاربردی و با هدف نشان دادن امکان تحقق و ایجاد مسئله و روند مذکور، به تبیین پتانسیل و ظرفیت اندیشه فوق جهت تقویت و تحکیم این رویکرد بر اساس برنامه‌ها و آموزه‌های دین اسلام پرداخته‌ایم. از مهم‌ترین یافته‌های این پژوهش، نشان دادن ظرفیت و توانایی سند الگوی پیشرفت در تبلور و توسعه مطلوب نظم، انسجام و همبستگی، امنیت و تحکیم روابط اجتماعی در حیات انسانی و در اندیشه جامعه اسلامی است. از برجسته‌ترین مولفه‌های این مهندسی اخلاقی در تحقق گفتمان‌سازی سند الگوی پیشرفت مهروزی، تعاون و همدلی، احسان، ترویج امر به معروف و نهی از منکر، مبارزه جدی با هرگونه فساد و سامان‌دهی امور و به سامان بودن آنها در زندگی انسانی و جامعه آرمانی تمدن اسلامی است، و از اساسی‌ترین راهکارهای نیل به آن تولید و بازخوانی ارزش‌های اخلاقی مشترک، تحکیم باورهای دینی به ویژه آموزه امامت، ایجاد ارتباط و پیوند عاطفی مطلوب در انسان‌های مسلمان و نیز ایجاد اعتماد عمومی ناشی از تقویت ارزش‌ها و پایبندی به قواعد اخلاقی است .