طراحی شاخص‌های نظام پایش توسعه روستایی در الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت

روستا به عنوان یک زیستگاه انسانی از حوزه‌ها و موضوعات اساسی توسعه ملی بوده و بخش قابل توجهی از امکانات، برنامه‌های دولتی و نهادهای توسعه صرف توسعه روستاها می‌شوند. در همین ارتباط اما با وجود صرف منابع انسانی و مالی گزاف در راستای اهداف توسعه روستایی، کارگزاران دولتی و سیاست‌گذاران، هیچ برآورد درستی از توسعه روستایی در کشور ندارند این در حالی است که چنین برآوردی به صورت متناوب مورد نیاز دست‌اندرکاران توسعه روستایی بوده و ارزیابی آن می‌تواند نگاه و دید مناسب‌تری برای برنامه‌ریزان توسعه روستایی در برنامه‌های آتی باشد. با این تفاسیر با توجه به ضرورتی که نظام پایش و ارزیابی توسعه روستایی در برنامه‌های توسعه روستایی داشته که متاسفانه این ضرورت در برنامه‌های توسعه کشور ما فراموش شده، این تحقیق، ضرورت پرداختن به این امر را در الگوی اسلامی پیشرفت ضروری می‌داند. بدین ترتیب تحقیق حاضر به طراحی شاخص‌های پایش توسعه روستایی در الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت پرداخت. رویکرد غالب در تحقیق، کاربردی- توسعه‌ای و روش به کار گرفته شده، توصیفی- تحلیلی بود. جمع‌آوری اطلاعات در تحقیق، ابتدا به صورت بررسی متون محتوا در برنامه مکس‌کیودا (maxqda) و سپس ارزیابی شاخص‌ها به روش تکنیک دلفی توسط متخصصین و کارشناسان توسعه روستایی و برنامه‌ریزی روستایی بود. بر حسب نتایج تحقیق، برای پایش توسعه روستایی، 30 شاخص در 4 شاخص کلان طراحی گردید که از نظر متخصصین به ترتیب شاخص‌های اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی و نهادی بیشترین اهمیت را در پایش توسعه روستایی، در برنامه‌های توسعه دارند.