the post-development thought of sayyid mortaza avini

It became significant in finding development in iran after the emergence of the new industrial order in the west that leads to a debate on how iran should confront the phenomenon of high economic development. in contemporary iranian history, western-oriented elites have attributed iran’s backwardness to not following the methods that the west used to achieve development. therefore, especially during the pahlavi era, development planning with a western-centric approach was implemented to address this backwardness. undoubtedly, the realization of the islamic revolution can be considered as a confrontation with this style of modernization, which has led to serious criticisms from some thinkers. the present study examines the sayyid mortaza avini’s thoughts on development economics, who is one of these intellectuals. this paper aims to investigate the question of ‘what components avini’s thought on development is based on?’ the findings indicated that avini has criticized western development while also aligning with some post-development thinkers. although he goes beyond the post-development approach and, influenced by the ideas of the islamic revolution and based on islamic and indigenous elements such as religious identity and islamic justice, he presents an alternative version of development (progress accompanied by spirituality). this way, he addresses his most important concern regarding the issue of progress positively. the method of this article will be grounded theory and data collection based on library research.

اندیشه پسا توسعه‌ گرای سیدمرتضی آوینی

اهمیت یافتن توسعه در ایران پس از پدیدار شدن نظم نوین صنعتی در غرب، دست آویزی شد تا مناقشه بر سر چگونگی مواجهه ایران با پدیده توسعه اقتصادی بالا گیرد. در تاریخ معاصر ایران نخبگان غرب‌گرا علت عقب ماندگی ایران را پیروی نکردن از شیوه‌‌هایی دانسته‌اند که غرب از رهگذر آن به توسعه رسید. از این رو بخصوص در دوره پهلوی برنامه‌ریزی توسعه با رویکردی غرب‌محور در پی رفع این عقب‌ماندگی‌ها اجرا شد. بی‌شک تحقق انقلاب اسلامی را می‌توان به عنوان مواجهه‌ای با این سبک از مدرنیزاسیون دانست. امری که انتقادات جدی برخی متفکران را در پی داشت. سیدمرتضی آوینی که این مقاله به بررسی اندیشه وی پیرامون اقتصاد توسعه می‌پردازد، از جمله همین اندیشمندان است. پژوهش حاضر در پی بررسی این پرسش است که اندیشه آوینی در باب توسعه‌گرایی بر چه مولفه‌هایی استوار است؟ یافته‌‌های پژوهش موید آن است که آوینی ضمن همراهی با برخی اندیشه‌های سلبی پساتوسعه‌گرایان به نقد توسعه غربی پرداخته است. هرچند وی پا را از رویکرد پساتوسعه فراتر می‌گذارد و تحت تاثیر اندیشه‌های انقلاب اسلامی و مبتنی بر مولفه‌ها و ارزش‌های اسلامی و بومی همچون هویت مذهبی و عدالت اسلامی، به ارائه نسخه بدیلی از توسعه (پیشرفت همراه با معنویت) می‌پردازد؛ تا بدین صورت از نظر ایجابی به مهمترین دغدغه خود در زمینه مقوله پیشرفت پاسخ دهد. روش این مقاله گراندد تئوری و شیوه گردآوری داده‌ها بر اساس روش کتابخانه‌ای خواهد بود.