islamic revolution challenges: us-iran relations and human rights

Us-iran relations were unique and strategic. after the islamic revolution and the suspension of diplomatic ties, these relations were replaced by a sustainable enmity and hate even after four decades. this matter is unique in the history of diplomatic relations. based on the direct negotiations between iran and the united states regarding nuclear issues in the 11th government, the necessity of the analysis of the factors contributing to the continuous conflicts between two countries has attracted the attention of the researchers and scientists in the field of international relations. the main question is 'why have the two countries failed to establish rational, logical and free from slogan relations even four decades after the islamic revolution?' this question is addressed from various viewpoints, including nuclear deals, terrorism, the middle east peace process and human rights. the present study aimed to investigate the role of the human rights issue and its effect on the us-iran relations in a descriptive-analytical manner, hypothesizing that this issue has no noticeable weight and importance in the continuous conflict between two countries. to this aim, human rights situations in the pahlavi era are considered and compared with similar problems in the islamic republic. then their contribution to the us-iran relations is analyzed. a historical-analytical method is used to explain the pieces of evidence and findings.

چالش های انقلاب اسلامی: روابط ایران و امریکا و حقوق بشر

روابط ایران و امریکا قبل از انقلاب اسلامی، روابطی دوستانه، ویژه و راهبردی بود که بعد از انقلاب اسلامی تبدیل به روابطی خصمانه، تقابل جویانه همراه با چالش های گوناگون شد. این وضعیتِ دشمنی و بی اعتمادی با گذشت بیش از چهار دهه، نه تنها بهبود نیافت که بر ارتفاع دیوار بی اعتمادی متقابل افزوده شد، پدیده ای که در تاریخ روابط بین الملل اگر نگوییم بی سابقه، کم سابقه است. تداوم این وضعیت توجه بسیاری از اندیشمندان و محققان رشته روابط بین الملل را جلب کرده و به چرایی آن، از زوایای مختلف مانند فناوری هسته ای، تروریسم، روند صلح خاورمیانه و مسئله حقوق بشر پرداخته اند. با شروع مذاکرات ایران و امریکا در دولت حسن روحانی و فراز و فرودهای بسیار، ضرورت تحلیل و بررسی عوامل دخیل در تداوم تیرگی روابط و ناتوانی دو کشور از برقراری روابط دیپلماتیک معقول و مبتنی بر احترام متقابل، بیشتر شد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر یکی از مؤلفه های فوق، یعنی حقوق بشر در تداوم دشمنی بین ایران و امریکا است. فرضیه پژوهش حاکی از نقش و وزن اندک مسئله نقض حقوق بشر در تداوم تیرگی روابط دو کشور است. برای آزمون فرضیه، با نگاهی تاریخی و رویکردی توصیفیتحلیلی ، از روش کتابخانه ای استفاده کرده ایم و با مقایسه ی مواضع امریکا در رابطه با نقض حقوق بشر در کشوری واحد (ایران) در دو برهه قبل و بعد انقلاب اسلامی، و عرضه آن به فرضیه، پژوهش خود را پی گرفته ایم. یافته های تحقیق، حاکی از تأیید فرضیه پژوهش است.