examining the role of faqih in the system building according to imam khomeini; from supervision to velayat regarding the qur’an teachings and etrat

The views and thoughts of imam khomeini indicated that his political thought is undoubtedly inspired by shia faith and fiqh (islamic jurisprudence), i.e., the school of the qur'an and etrat. however, we should not ignore the impact of socio-political conditions and developments in society on their formation because using the teachings of the qur'an and etrat as well as ijtihad, shia jurisprudence can be flexible following various events and conditions of the community. the present study aimed to explain the reasons for the change and evolution of imam khomeini's views over time by comparing his views on the political system and the role of fuqahā (islamic jurists) in the system building. to this aim, two important works of imam have been studied, namely kashf al-asrar, written in the early 1320s sh and velayat-e faqih introduced in the late 1340s sh. based on the theoretical framework of spragens’ crisis, the hypothesis of the study says that although imam khomeini has faced a similar crisis in each period, in his view, the severity of the crisis and, most importantly, the causes of the crisis are completely different and have led to different solutions. consequently, imam khomeini considers the inefficiency of the rulers as the cause of the situation in kashf al-asrar, and the key is the supervision of fuqahā. but in velayat-e-faqih, the cause of the problem is recognized as the political system's inefficiency. the answer is to overthrow the existing system and establish an islamic government based on velayat-e faqih (governance of the jurist). it proves that the conditions and developments of the society have played a significant role in the formation of imam's political thought.

بررسی نقش فقیه در فرایند نظام سازی از دیدگاه امام خمینی(ره)، از نظارت تا ولایت

در بررسی آراء و افکار امام‌خمینی(ره) می‌توان به این واقعیت پی برد که اندیشه سیاسی ایشان بدون شک از آیین تشیع و فقه اسلامی الهام گرفته است؛ اما با این وجود نباید از تأثیر شرایط و تحولات سیاسیاجتماعی جامعه بر شکل‌گیری آنها غافل شد. در این نوشتار سعی شده است که با مقایسۀ دیدگاه‌های امام‌خمینی در مورد نظام سیاسی و نقش فقها در آن، علل تغییر و تحول نظر ایشان در طول زمان تبیین گردد. برای نیل به این هدف به بررسی دو اثر مهم امام یعنی «کشف‌اسرار»، نوشته شده در اوایل دهۀ 1320، و همچنین «ولایت فقیه»، مطرح شده در اواخر دهۀ 1340، پرداخته شده است. فرضیۀ این پژوهش که بر اساس چارچوب نظری بحران اسپریگنز تدوین شده است عبارت است از اینکه امام‌خمینی در هر برهه از زمان، گرچه با بحران مشابهی مواجه بوده، اما شدت و ضعف بحران و از همه مهمتر علل بحران از دیدگاه ایشان کاملا متفاوت است و در نتیجه به راه‌حل‌های مختلفی انجامیده است. به این صورت که امام در کشف‌اسرار، علت بحران را ناکارآمدی حاکمان و راه‌حل را نظارت فقها بر آنها می‌داند؛ ولی در ولایت فقیه، علت بحران را ناکارآمدی نظام سیاسی و راه‌حل را براندازی نظام موجود و ایجاد حکومت اسلامی بر مبنای ولایت فقیه تشخیص می‌دهند. این نکته به وضوح اثبات کننده این مطلب است که شرایط و تحولات جامعه سهم بسزایی در شکل‌گیری اندیشه سیاسی امام(ره) داشته است.