social or political revolution? the pattern of revolutionary developments in iran and georgia

In 1979 and 2003, the islamic republic of iran and the republic of georgia underwent revolutionary transformations. however, there are significant differences between the two revolutions, including ideology, the scope and extent of revolutionary developments, the nature of social forces and movements, the heart of the former and post-political regimes, and their new foreign policy direction. the country has been very influential in both domestic and foreign arenas. with this in mind, the purpose of this study is to investigate why the iranian revolution in 1979 became social, whilst the georgian revolution in 2003 was confined to the political realm. it appears that iran's islamic revolution in 1979, in response to the pahlavi period's quasi-modernism and inspired by cultural and identity components, resulted in the formation of a discourse known as self-return. it recognized that such a possibility could not be realized without changing political, social, economic, and cultural factors. but the colour revolution in georgia, under the influence of components of historical memory resulting from the suppression of nationalist and independence-seeking tendencies, saw a change in the ruling political structure as sufficient to achieve this goal. the present study has used documentary (library) and the analytical-comparative method., this comparative study, to examine the above question and hypothesis, first takes a brief look at the background of the formation of the two revolutions and then examines their possible differences and similarities.

انقلاب اجتماعی یا سیاسی؟ الگوی تحولات انقلابی در ایران و گرجستان

جمهوری اسلامی ایران و جمهوری گرجستان تحول انقلابی را در 1979 و 2003 پشت سر گذاشتند؛ با این وجود تفاوت های اساسی بین دو انقلاب مذکور از جمله در ایدئولوژی، میزان و گستره تحولات انقلابی، ماهیت نیروها و جنبش‌های اجتماعی، ماهیت رژیم سیاسی پیشین و پسین و جهت گیری سیاست خارجی جدید آنها وجود دارد و همین مساله در روندهای آتی دو کشور در دو عرصه داخلی و خارجی بسیار تاثیرگذار بوده است. با عنایت به این مساله این مقاله به دنبال بررسی این مساله است که چرا انقلاب ایران در سال 1979 ماهیت اجتماعی پیدا کرد در حالی که در گرجستان انقلاب به حوزه سیاسی محدود شد؟ به نظر می‌رسد انقلاب اسلامی ایران در 1979 در واکنش به شبه مدرنیزم دوره پهلوی و با الهام از مولفه های فرهنگی و هویتی به شکل‌گیری گفتمانی موسوم به بازگشت به خویشتن منجر شد که تحقق چنین امکانی بدون تغییر در ساختارهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی امکان‌پذیر نبود. اما انقلاب رنگی در گرجستان تحت تاثیر مولفه‌های مربوط به حافظه تاریخی ناشی از سرکوب گرایش های ملی‌گرایانه و استقلال‌‌طلبانه، تغییر در ساختار سیاسی حاکم را برای دستیابی به این مقصود کافی می‌دانست. داده های و اطلاعات این پژوهش از طریق روش اسنادی ( کتابخانه ای) گردآوری و با استفاده از روش تحلیل تطبیقی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در راستای بررسی موشکافانه سوال و فرضیه فوق، این مطالعه تطبیقی ابتدا نگاهی اجمالی به زمینه های شکل‌گیری دو انقلاب مذکور انداخته و در ادامه وجوه تمایز و تشابه احتمالی آن ها را مورد بررسی و مداقه قرار خواهد داد.