a comparative inquiry regarding the party’s activity and performance in iran and turkey (the study case: participation, justice and development party)

Many social sciences researchers call the presence of democratic parties and systems as two faces of a coin; they regard the development and survival of democratic parties and procedures related to each other. in iran’s cultural and political domain, the participation party presented itself as a significant movement in its socio-political sphere. this party has introduced itself as the defender of islam in the region and the world. this research emphasizes two categories of structure and performance than the two flows of iran’s participation party and turkey’s justice and development party using an analytical – descriptive method. in response to the research question ‘what are the similarities and differences of the participation party and the justice and development party in terms of structure and performance?’ presented this hypothesis that the participation party and the justice and development party lacked a similar party structure. the difference between them is that the participation party has less coherence and antiquity than the justice and development party. both parties have an islamic approach; with the difference, the participation party has a variation in trend (national and islamic) with a no secular system. the justice and development party enjoy a single direction (islamic direction) with a secularist approach.

جستاری تطبیقی در فعالیت و عملکرد احزاب در ایران و ترکیه (مورد مطالعه: حزب مشارکت و حزب عدالت و توسعه)

بسیاری از پژوهشگران علوم اجتماعی وجود احزاب و نظام های مردم سالار را دو روی یک سکه می‌دانند؛ به‌طوری‌که توسعه و بقای احزاب و نظام‌های مردمسالار را باهم مرتبط می‌دانند در بستر تغییر و تحولات فرهنگ سیاسی پساانقلاب در ایران، حزب مشارکت دوران پساجنگ، خود را به‌عنوان یک جریان مؤثر در سپهر سیاسی ـ اجتماعی جامعه‌ی ایران مطرح کرد؛ نظام سیاسی حاکم بر ترکیه به‌طور اخص حزب عدالت و توسعه با ساختاری سکولار درعین‌حال همواره خود را به‌عنوان یک دولت و نظام سیاسی مدافع اسلام در سطح منطقه و جهان مطرح کرده است.در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی به مقایسه ی دو حزب حزب مشارکت ایران و حزب عدالت و توسعه ترکیه با تأکید بر دو مقوله ی ساختار و کارکرد، پرداخته است. در جواب سوال پژوهش( وجوه اشتراک و افتراق حزب مشارکت و حزب عدالت و توسعه از حیث ساختاری و کارکردی کدام اند؟)، این فرضیه مطرح شده است: حزب مشارکت و حزب عدالت و توسعه فاقد ساختار حزبی مشابه هستند، و وجه افتراق آنها این است که حزب مشارکت از انسجام و قدمت کم تری نسبت به حزب عدالت و توسعه برخوردار است. همچنین هر دو حزب از حیث کارکردی رویکردی اسلامی دارند، با این تفاوت که حزب مشارکت از تنوع در گرایش(ملی و اسلامی) با رویکردی غیر سکولار، و حزب عدالت و توسعه از گرایش واحد(اسلامی) با رویکرد سکولاری برخوردار است.