کنش جمعی خشک‌شدن دریاچه‌ی ارومیه: کنش قومی خاموش

با آغاز دهه ی هشتاد و تسریع روند خشک شدن دریاچه ی ارومیه، متخصصان حوزه ی محیط زیست این واقعه را یک مسئله ی زیست محیطی بسیار حیاتی عنوان کردند و همین امر سبب واکنشهای مختلف شهروندان استانهای مجاور دریاچهی ارومیه گشت. با توجه به این که واکنشهای مذکور، گروههای مختلفی از مردم را در بر میگرفت و تا امروز نیز تداوم داشته است، از آن تحت عنوان «کنش جمعی خشک شدن دریاچه‌ی ارومیه» یاد شده است. در این مقاله، با اتکاء به چارچوب مفهومی مناسب و با روش اسنادی تلاش شده این کنش جمعی زیست محیطی مورد مطالعه قرار گیرد. آن چه که بررسی این جنبش را حائز اهمیت کرده و به پیچیدگیهای تحلیلی آن افزوده است، نقش گروههای اجتماعی مختلف موجود در آذربایجان جهت پیش بردن آن میباشد. این امر طوری است که فعالان محیط زیست، هویتطلبان و ملیگرایان قومی و بخشی از مردم عادی جامعه همچون بازاریان و طرفداران تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز و ... همگی با استفاده از ابزارها و فضاهای عمومی در دسترس، سعی در رساندن صدای خود و بیان مطالبات خود دارند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که کنش جمعی خشک شدن دریاچه ارومیه ابتدا با کنش فعالان زیست محیطی مطرح شده و بعد ها توسط گروه‌های سیاسی قومی- زبانی تصرف شده و تداوم یافته است. به بیان دیگر کنش جمعی قومی تحت لوای بحران زیست محیطی زیست کرده و به حیات خود ادامه می دهد.

the collective action of the drying up of urmia lake:hidden ethnic movement

background and purpose: the present research was written with the aim of achieving the relationship and relationship between the two categories of socio-economic development and social inequality in the provinces of iran; because the ratio of justice (= lack of inequality) and development has always been a challenging issue. while the early development economists considered any kind of orientation towards justice to be harmful to the economic system and assumed the increasing internal inequality as an inevitable result of islamic development, but with the passage of time, it became clear that fair conditions are among the most important variables of favorable economic performance; in such a way that almost all reproductive factors of underdevelopment are rooted in neglecting the issue of social justice and unjustified inequalities.method: in terms of the type of study, the current research is an explanatory research that has used a quantitative comparative method within the country in the position of testing the claim or confronting the theoretical hypotheses with the facts that they imply. in the current research, the unit of analysis and observation (province/year) and the level of analysis (iran) with a longitudinal research design for the period 1368 to 1398 is considered.findings: the results and findings of this research have indicated that a significant negative linear relationship with relatively moderate intensity (beta: -0.324/sig: 0.000) has been seen between the two categories of socio-economic development and social inequality.conclusion: based on the final findings of this research, it can be said that there is a kind of correspondence with chalabi’s theoretical point of view (a negative linear relationship between the two categories of socio-economic development and social inequality) and also the results of the current research with the theoretical points of view of kuznets and rafipour in it has been a contradiction.