ارائه مدل ساختاری شهروندی زیست‌محیطی بر مبنای شهریت و سرمایه فرهنگی در بین شهروندان تبریز

شهرنشینی و رشد سریع آن، بر اقتصاد و محیط زیست یک منطقه تاثیر زیادی دارد. همچنین روحیات و شیوه زندگی مردم شهرنشین با گسترش شهرنشینی دستخوش دگرگونی‌های نسبتاً زیادی می‌شود. از آنجایی که شهروندی زیست محیطی در یک محیط اجتماعی و فرهنگی تحت عنوان شهر شکل می گیرد و تحت تاثیر بسیاری از عوامل فرهنگی می باشد، تحقیق حاضر با هدف مطالعه ارائه مدل ساختاری شهروندی زیست محیطی بر مبنای شهریت و سرمایه فرهنگی در بین شهروندان تبریزی انجام یافته است. روش مورد استفاده در تحقیق حاضر پیمایشی است. از ابزار پرسشنامه محقق ساخته جهت جمع آوری داده های مورد نیاز استفاده شده است. جامعه آماری ساکنان بین 64 15 سال کلان شهر تبریز به تعداد 407 نفر بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران تعیین و به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، برای مطالعه انتخاب شده اند.  نتایج نشان می دهد که بین متغیر شهریت و شهروندی زیست محیطی (0.658) و همچنین بین متغیر سرمایه فرهنگی و شهروندی زیست محیطی (0.736) همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود دارد. ضرایب مسیر مربوط به شهریت نشان داد که مدیریت شهری، بهداشت محیطی و امکانات و فناوری شهری به ترتیب با مقادیر 0.52، 0.45 و 0.72 واریانس شهریت را تبیین می‌ کنند. همچنین ضرایب مسیر مربوط به سرمایه فرهنگی نشان داد که سرمایه فرهنگی عینیت‌یافته، تجسم یافته و نهادی به ترتیب با مقادیر 0.53، 0.65 و 0.68 واریانس سرمایه فرهنگی را تبیین می‌ کنند.

Providing a structural model of environmental citizenship based on Urbanity and cultural capital among the citizens of Tabriz

Urbanization and its rapid growth have a great impact on the economy and environment of a region. Also, the spirits and lifestyles of urban dwellers undergo extensive changes with the expansion of urbanization. Since bioenvironmental citizenship is formed in a social and cultural environment as a city and is influenced by many cultural factors, the present study aims to study the structural model of bioenvironmental citizenship based on Urban City and cultural capital among Congratulations to the citizens. The method used in the present study is survey. The researchermade questionnaire tool was used to collect the required data. The statistical population of residents between the ages of 15 and 15 in the metropolitan area of Tabriz has been determined by 407 people based on the Cochran’s sampling formula and selected by the multistage cluster sampling method. The results show that there is a positive and significant correlation between the variability of Urbanity and environmental citizenship (0.658) and between the variable of cultural capital and environmental citizenship (0.736). Route coefficients related to Urbanity showed that urban management, environmental health and urban facilities and technology explain Urbanity variance with values of 0.52, 0.45 and 0.72, respectively. Also, the coefficients of the path related to cultural capital showed that objective, embodied and institutional cultural capital with values of 0.33, 0.65 and 0.68, respectively, explain the variance of cultural capital