سنجش کیفیت زندگی مردم شهر تهران بر اساس پرسشنامه استاندارد سازمان جهانی سلامت Whoqol-Bref

هدف مطالعه حاضر سنجش و بررسی میزان کیفیت زندگی مردم در شهر تهران بر اساس پرسشنامه استاندارد سازمان جهانی سلامت whoqolbref می باشد. این پرسشنامه توسط گروه کیفیت زندگی سازمان جهانی سلامت در چهار حیطه (سلامت جسمانی، سلامت روانی، روابط اجتماعی و وضعیت محیط) و با 26 گویه تدوین شده و در کشورهای مختلف جهان اعتبار و روایی آن مورد سنجش قرار گرفته است. در مطالعه حاضر جامعه آماری شامل شهروندان بالای 18 سال ساکن در مناطق 22 گانه شهر تهران در زمان اجرای پژوهش (1393)، هستند. شیوه نمونه گیری از نوع خوشه ای چندمرحله ای است و حجم نمونه برابر 1515 می باشد. یافته ها و نتایج پژوهش نشان می دهد امتیاز کل کیفیت زندگی در بازه (1000) برابر با 54.5 و در بازه (204) برابر 12.7 می باشد که می توان گفت پاسخگویان میزان کیفیت زندگی خویش را متوسط ارزیابی نموده اند. بین متغیر کیفیت زندگی و متغیرهای جنس و وضعیت تاهل در شهر تهران تفاوت معناداری وجود ندارد. بین تحصیلات و کیفیت زندگی رابطه معناداری وجود دارد؛ افراد با تحصیلات دانشگاهی نسبت به افراد با تحصیلات غیردانشگاهی از کیفیت زندگی بالاتری برخوردارند. همچنین بین گروه های مختلف سنی و میزان کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد؛ افراد 21 تا 30 سال در شهر تهران دارای بالاترین میزان کیفیت زندگی نسبت به سایر گروه های سنی هستند.

Assessing the quality of life of the people of Tehran based on the standard questionnaire of the World Health Organization WHOQOL-BREF

The purpose of this paper was to measure the quality of life of people in Tehran based on WHOQOLBREF WHO standard questionnaire. This questionnaire was developed by the World Health Organization’s Quality of Life Group in four domains. (physical health, mental health, social relationships, and environment) with 26 items and its validity and reliability have been measured in different countries of the world. In this paper, the statistical population includes citizens over 18 years old that living in 22 areas of Tehran during the research period (1393). The sampling method is multistage cluster and the sample size is 1515. Findings and results of the research indicate that the total score of quality of life in the range (0100) is 54.5 and in the range (204) is 12.7. There was no significant difference between quality of life variable and gender and marital status. There is a significant relationship between education and quality of life; people with university education have higher quality of life than nonuniversity students. Also, there is a significant difference between age groups and quality of life; 2130 year olds in Tehran have the highest quality of life compared to other age groups