تاثیر اصالت ایرانی-تورانی نگارگر درنمایش جایگاه اجتماعی زن نگاره‌های خواستگاری نسخه مصور ورقه و گلشاه

بیان مسئله: پژوهش‌هایی با موضوع «زن»، اغلب سویه‌ای جدید از فرهنگ اجتماعی دوران مختلف را آشکار می‌سازد. جایگاه زنان در جغرافیای فرهنگی ایرانی، از دوران باستان تا به امروز، فراز و فرودهای بسیاری داشته است. یکی از راه‌های مطالعه این جایگاه، بررسی نسخ مصور تاریخی است. در این پژوهش دو نگاره با مضمون خواستگاری، از نسخه مصور «ورقه و گلشاه» مورد بررسی قرار می‌گیرد. این نسخه به‌عنوان کهن‌ترین نسخه مصور رقم‌دارِ فارسی، متعلق به اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم ه.ق بوده و تصویرگر آن «مومن محمد خویی» است. این پژوهش به دو سوال زیر پاسخ می‌دهد: اصالت ایرانیتورانی نگارگر و بافت فرهنگیِ او، چه تاثیری بر خوانش شخصی وی از متن ادبی داشته و این خوانش چگونه در بازنمایی تصویری داستان تاثیر گذاشته است؟هدف: درک میزان تاثیر اصالت و بافت فرهنگی اجتماعیِ نگارگر، در نوع بازنمایی متن ادبی با ریشه‌ای غیرایرانی هدف پژوهش حاضر است.روش پژوهش: رویکرد تحقیق، کیفی است. داد‌ه‌های آن بر پایه اطلاعات کتابخانه‌ای، پایگاه‌های اطلاعاتی علمی به‌دست آمده و روش ارائه آن توصیفی و تحلیلی است. در تحلیل داده‌ها از نظریه نشانه‌شناختیِ بینامتنی مایکل ریفاتر استفاده شده است.یافته‌ها: در نتیجه‌ حاصل از این پژوهش می‌توان بیان کرد که نگارگر بافت فرهنگیِ متن ادبی که شامل نگاه مادی و زمینی به مقوله‌ «عشق»، مولد بودن مردان در هرگونه فرهمندی و تصمیم‌گیری است را در خوانش شخصی خود، حل کرده و نگاهی ایرانی تورانی را که در آن زن، ماهیتی «فاعل و فعال» در عشق، تصمیمات و صحنه‌های اجتماعی دارد، به نمایش گذاشته است.

The Influence of the Iranian-Turanian Ingenuity of the Painter in Illustrating the Social Place of Women in Courtship Paintings of the Vargheh and Golshah Manuscript

Problem Definition: Research regarding the topic of &women& often exposes new aspects of the social culture of diverse epochs. The position of women in Iranian cultural geography bore many fluctuations from ancient times to the present day; hence, a means to study this position is to scrutinize historical illustrated manuscripts. In this study, two courtship themes from the illustrated version of &Vargheh and Golshah& are observed. This version, as the oldest illustrated version of Persian numerals, belongs to the late sixth and early seventh centuries AH. and is illustrated by &Mo’men Mohammad Khoei&. This study seeks to answers the following two questions: What effect did the IranianTuranian originality of the painter and his cultural background have on his personal interpretation of the literary text, and how did this analysis affect the visual representation of the story? .Objective: The aim of this study is to understand the effect of the originality and sociocultural context of the artist in the method of representation of a literary text with nonIranian roots.Research Method: The research approach of this study is qualitative. Data is based on library information and scientific databases; moreover, the methodology is descriptive and analytical and Michael Riffaterre’s intertextual semiotic theory is applied in data analysis.Results: According to the results of this study, it can be stated that the cultural context of the literary text, which comprises of a material and earthly assessment of &love& according to the Turanians and the productivity of men in any kind of decisionmaking in his personal reading is resolved by the painter and presents an Iranian view in which the woman devises an &active and dynamic& nature in love, decisions and social scenes.