جستاری در باب اصالت و «ازآن‌خودسازی» در آفرینش آثار هنرهای تجسمی

اهمیت آفرینش آثار هنری یگانه همواره مطرح بوده است و سنجش میزان اصالت آثار هنری از مسائل مهم هنر است. اما با پیدایش هنر پست‌مدرن، بازگشت مستقیم و صریح به تاریخ و سنت و ارجاع‌دهی‌های برون‌متنی، در آثار هنری، چهره‌ای متفاوت از هنر به نمایش گذاشت و ازآن خودسازی که به نوعی خوانش جدید از یک اثر هنری دیگر بود، مورد توجه هنر پست مدرن قرار گرفت. با آغاز این دوره، تفاوت ازآن‌خودسازی در هنر و سرقت هنری و چگونگی ارزیابی اصالت یک اثر که به شیوه ازآن‌خودسازی خلق شده است، از جمله مباحث چالش‌برانگیز ارزش‌گذاری آثار هنری شد. این جستار در پی آن است تا با بررسی شیوۀ ازآن‌خودسازی و میزان اصالت آثار هنرهای تجسمی خلق شده طی این فرآیند به کارکرد و تاثیر آن به پردازد و به این پرسش که ازآن‌خودسازی، تا چه اندازه با سنجه‌های اصالت در تقابل یا همسو است، پاسخ دهد. این مقاله از لحاظ هدف نظری است و هدف اصلی آن  شناخت و آگاهی از مباحث ازآن‌خودسازی و مفاهیم مرتبط با اصالت و مولفه های آن است. روش تحقیق این پژوهش کیفی است و شیوۀ بیان و ارائه داده های آن توصیفی تحلیلی است. داده‌های این مقاله برآمده از منابع کتابخانه‌ای و پایگاه‌های اطلاعاتی است. در این پژوهش نشان داده شد که در آثار هنری پست‌مدرن که براساس شیوۀ ازآن‌خودسازی خلق شده‌اند، تغییرات زیادی در شاخص‌های اصالت مطرح است که از آن جمله، اهمیت کنش اجتماعی نسبت به اثر هنری و ارجحیت اصالت فکری در آفرینش هنری است.

Investigation of Originality and “Appropriation” in the Creation of Visual Arts

Originality in art has always been the concern of artists, art lovers, and art critics. With the advent of postmodern art and the emergence of works by avantgarde artists, such as “Fountain” by Marcel Duchamp, a great challenge was posed in the concept and evaluation of originality. In this regard, a direct and explicit return to history, tradition, and extratextual references were recognized in works of art as “appropriation”. Such artists created artworks through the usage of intertextuality, the removal or addition of elements to one or more other works, and reference to the existing evidence from the audience’s point of view. As a result, they were able to create new functions for a previous work of art.In this regard, the present study aimed to focus on the concept of originality with an approach of appropriation in the visual arts. This study attempted to find out what are the criteria of the originality of an artwork and how can the difference between artistic creation in the form of appropriation and plagiarism be distinguished. For this purpose, the most relevant sources for this research was the “Application of the component of ‘appropriation’ in the commercial advertisement” by Mahboubeh Taheri (2016). The abovementioned article explains the view that the visual images of commercial art are perfect examples referencing, and that appropriation in commercial art is in line with intertextuality.Moreover, Parvanehpour and Binaye Motlagh (2019) in their study “Appropriation and the Philosophy of Gilles Deleuze: A Study of the Relationship of Deleuze’s Thought and AntiPlatonism with Modern Art” discussed Deleuze’s thought as a philosopher who opposes Platonism and uses the thought processes developed from the appropriation of postmodern artists to introduce this method as a way to end representation and begin a new understanding of the world. This research is of particular importance since there is a need to express the concepts of originality regarding the notion of appropriation in visual arts from the perspective of experts and address the similarities and differences of appropriation with intertextuality and plagiarism.