جایگاه امروالا و مصادیق آن در حیطه عکاسی

احساس والا، همان احساس برتر ناشناخته‌ای است که دست‌یابی به آن نقش ارزنده‌ای در انسان‌سازی دارد و انسان را بیش‌از پیش با یقین حقیقی‌اش آشنا می‌نماید. این احساس توام با پرورش ایده‌های اخلاقی نیرومندتر و قوی‌تر تحقق می‌یابد و رابطه‌ای مستقیم با هویت اصیل انسانی برقرار می‌سازد و حتی برای لحظاتی وی را وادار می‌کند، به فکر فرو رفته و در انسان‌بودن خویش تامل نماید. امر والا، اندیشه‌ای است که از اواخر سدة هفدهم، آغاز شد. ‌‌ادموندبرک‌‌، ‌‌ایمانوئل کانت‌‌ و در عصر جدید ‌‌ژان فرانسوا لیوتار‌‌، از جمله مهم‌ترین فلاسفه و نظریه‌پردازانی بودند که به این اندیشه در حوزة زیبایی‌شناسی پرداختند. این اندیشه بر تمام چیزهایی که تجارب هیبت‌انگیز را برای آدمی فراهم می‌آورد، مبتنی می‌باشد، از جمله اقیانوس بی‌کران، پرتگاهی عمیق و غیره. حتی لفظی با شکوه مثلاً در شعر حماسی یا عملی انسانی و اندیشه‌ای متعالی و نادر که قابل ستایش و تحسین باشد و شگفتی آدمی را برانگیزد نیز در حوزة این اندیشه گنجانده می‌شود. امر والا، نه فقط در حوزة زیبایی‌شناسی، بلکه در خاستگاه آثار هنرمندان جایگاه خود را پیدا کرد، لذا در هنر عکاسی، عکاسان نیز به دنبال ایجاد احساس والا در سطح دو بعدی عکس بودند. این تحقیق توصیف امر والا از نظر تاریخی و هنری و تطبیق دیدگاه و نظریات فلاسفه با مفاهیم عکاسی و نیز شناخت، به احساس و اندیشه عکاسان برای خلق عکس‌هایی است که بیینده را فراتر از تصور درگیر خود می‌کند. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی است و منابع آن کتابخانه‌ای است.

The Place of the Sublime and Its Instances in the Realm of Photography

The Supreme Sense is the same superior arcane feeling through which the actual quality of being a human is formed and accordingly a human being will be able to appreciate the true essence of his/her existence. Realized through raising moralities, such a sense makes an association with the true identity (self) of a person impelling him/her to reflect, even for moments, on the genuine meaning of being a human. The idea of the Sublime was originally suggested in the late of the 17th century. Edmund Burke, Immanuel Kant and in the contemporary era, JeanFrançois Lyotard, are among the most influential philosophers and theoreticians addressing the idea of the Sublime particularly in aesthetics. This idea dominates all other aweinspiring experiences like seeing an endless ocean or standing on the edge of a precipice. Even a significant word, in an epic for example, or a transcendental thought realized by a human being deserving admiration is also included in the scope of the Sublime. Not only in the realm of aesthetics, but also in the artists’ works, the Sublime has been represented. Similarly, photographers, too, have tried to convey the Supreme Sense to their viewers by means of a twodimensional medium: orography. The present article examines the idea of the Sublime historically and aesthetically and studies the ideas of the philosophers comparatively addressing the issue of photography. In fact, the thoughts and feelings of the photographers to create photos engaging the viewers well beyond the phots themselves, have been addressed. Data were collected based on library sources and analyzed descriptively.