هاله‌های ماده تاریک اصلاح شده و منحنی‌های چرخش کهکشان‌ها

با استفاده از پروفایل 14dc که توسط دی‌سینتیو و همکارانش (2014) با در نظر گرفتن اثرات تحول ستاره‌ای در کهکشان‌ها برای هاله ماده تاریک به‌دست آمده است، منحنی‌های چرخش مجموعه‌ای از 175 کهکشان را مورد آزمون قرار داده‌ایم. با وجود این‌که منحنی‌های چرخش مشاهده شده را می‌توان بر اساس پروفایل 14dc به خوبی توضیح داد اما رابطه (c-mvir) به‌دست آمده از آنالیز منحنی‌های چرخش با نتایجی که از شبیه‌سازی‌های مختلف کیهان‌شناسی به‌دست می‌آید سازگار نیست. علاوه بر این اگرچه مقادیر نسبت‌های جرم به درخشندگی ستاره‌ای (m*/l) به‌دست آمده از طریق بهترین برازش برای هیچ کهکشانی منفی نیست اما رابطه (m*/l-color) به‌دست آمده بوسیله این پروفایل با روابط پیش‌بینی شده توسط مدل‌های سنتز جمعیت ستاره‌ای اصلاً همخوانی ندارد. بنابراین نتیجه می‌گیریم پروفایل 14dc که در واقع همان پروفایل nfw با در نظر گرفتن اثرات تحول ستاره‌ای است، در توصیف منحنی‌های چرخشی مشاهده شده کهکشان‌ها مشکل جدی تری دارد.

Modified Dark Matter Halos and Galaxy Rotation Curves

High-precision cosmological hydrodynamic simulations conducted by DiCintio et al. (2014) takes into account the stellar-to-halo mass dependence of the response of dark matter to baryonic processes. from these simulations they have presented dark halo density profile. We are presented the mass models of 175 galaxies using DC14 profile to examine (c-Mvir) relation and (M*/L-color) correlation. Although accounting for a DC14 profile can explain observed RCs and solve the negative M*/L problem in the NFW profile, in this case we see the implied (c-Mvir) relation from RC analysis disagrees with that resulting from different cosmological simulations. Also, the (M*/L-color) correlation of the studied galaxies in this case show the disastrous and not comparable at all with that expected from stellar population synthesis models. These results can be interpreted that the DC14 profile could not solve the major problems of NFW profile.