اثربخشی آموزش گروهی مهارتهای ارتباطی مادر-کودک مبتنی بر بازی بر رفتارهای مطلوب اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان فارسان

زمینه و هدف: داشتن مهارت های ارتباطی اجتماعی مطلوب در پیشگیری و یا کاهش ابتلای کودکان و نوجوانان به انواع نابهنجاری های رفتاری و اختلالات روانی و افزایش سطح سلامت روان آنان نقش دارند. بازی و اثر درمانی بازی وسیله ای طبیعی برای بیان و اظهار وجود کودک است. این تحقیق با هدف بررسی آموزش گروهی مهارت های ارتباطی مادر-کودک مبتنی بر بازی بر رفتارهای مطلوب اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان فارسان اجرا گردید. روش پژوهش: آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان فارسان که تعداد 40 دانش آموز به روش هدفمند بعداز اجرای تست غربالگری پرسشنامه علائم مرضی کودکان ( (csi-4انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه توانایی ها و مشکلات رفتاری - هیجانی کودکان گودمن ( sdq) بود. گروه آزمایش با کمک بسته بهبود رابطه والد -کودک از طریق بازی مورد آموزش قرار گرفتند جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که بین میانگین نمرات رفتارهای مطلوب اجتماعی در مراحل پیش آزمون، پس آزمون به طور کلی تفاوت معنی داری وجود دارد، به عبارت دیگر تفاوت بین نمرات رفتارهای مطلوب اجتماعی در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و در کل نمونه پژوهش معنی دار بوده است (05/0>p). نتیجه گیری: آموزش گروهی مهارت های ارتباطی مادر-کودک مبتنی بر بازی می تواند رفتارهای مطلوب اجتماعی را افزایش دهد. فرزندانی که والدین آنها ارتباط باز و مثبتی با آنها برقرار کرده در عین حال استقلال و آزادی شایسته متناسب با سن فرزندان را به آنها می دهند کمتر دچار مشکلات رفتاری می شوند .