پیش بینی صمیمت زناشویی براساس سرسختی روانشناختی در پرستاران متاهل کرمانشاه

زمینه و هدف: نظام خانواده در زمره مهم‌ترین نظام‌های اجتماعی است که بر اساس ازدواج بین دو جنس شکل می‌گیرد؛ ازاین‌رو، نیاز به برقراری و حفظ پیوند و روابط نزدیک با دیگران به‌عنوان انگیزه اساسی و بنیادی بشر قلمداد می‌شود. همچنین، لازمه تقویت زندگی خانوادگی، ثبات و دوام آن و نوع نگرش و طرز تعامل زوج‌ها با یکدیگر است. بنابراین هدف این تحقیق بر آن است رابطه صمیمت زناشویی بر اساس سرسختی روان‌شناختی در بین پرستاران موردبررسی قرار دهد. روش پژوهش: روش پژوهش کمی از نوع توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه پرستاران زن ومرد منطقه 1 کرمانشاه که در سال 1398-1397 مشغول به کار در بیمارستان هستند، می باشند. که از طریق بیمارستان بدست آمده است.که از بین آنها نمونه ای به حجم 207 نفر با استفاده از جدول مورگان با روش نمونه گیری در تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های سرسختی کوباسا (ctq) و پرسش نامه صمیمیت زناشویی باگاروزی (biq)استفاده گردید.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که بین سرسختی روانشناختی و صمیمیت زناشویی رابطه مثبت و معناداری (0.01 >p) وجود دارد. بدین معنی که با بالارفتن میزان سرسختی روانشناختی، صمیمت زناشویی پرستاران نیز افزایش می یابد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که سرسختی روانشناختی می تواند پیش بینی کننده صمیمت زناشویی در پرستاران متاهل باشد و افراد دارای سرسختی بالا حتی اگر در زمینه صمیمت زناشویی ویا کاری همانند پرستاری برای آنان رغبت انگیز نباشند، با استفاده از راهبردهایی این فعالیت ها را به فعالیت های مثبت تری تبدیل می کنند و از انجام آن لذت می برند.