پرورش کودکان سرسخت: معرفی یک فرا سازه

زمینه و هدف: زندگی در قرن 21 با چالش‌ها و استرس‌های متنوعی روبروست. امروزه کودکان در مقایسه با گذشته با استرس‌زاهای بیشتری مواجه‌اند. علاوه ‌برآن مراحل رشدی انسان نیز خود با استرس‌ها و چالش‌های متنوعی همراه است. برای زندگی همراه با سلامت روان در چنین دورانی لازم است که افراد از نگرش‌ها و مهارت‌های لازم برای مواجه سالم با این چالش‌ها برخوردار باشند. سرسختی سازه‌ای است که می‌تواند در این مواجه به افراد کمک نماید. در این میان والدین نقش کلیدی دارند؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر شناسایی شیوه‌ها و راهبردهای والدگری موثر در پرورش کودکان سرسخت است. روش پژوهش: جهت شناسایی ابعاد یک سازه یا پدیده دو روش قیاسی و استقرایی پیشنهاد می شود. در رویکرد قیاسی از نظریه ها و تعاریف موجود برای شناسایی ابعاد پدیده بهره گرفته می شود. رویکرد استقرایی زمانی به کار می رود که در مورد تعریف و ابعاد پدیده ابهام و عدم قطعیت وجود دارد که در این صورت، با کمک روشهای اکتشافی ابعاد سازه مورد بررسی قرار می گیرد. در پژوهش حاضر از روش قیاسی برای بررسی ادبیات نظری موجود بهره گرفته شد و به این منظور ادبیات نظری در حوزه‌های والدگری، و سرسختی موردمطالعه مروری قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که والدین در سه حوزه رشد نگرش‌های تعهد، کنترل و چالش جویی و سه حوزه راهبردهای حمایت اجتماعی، مهارت‌های مقابله و حل مسئله و خودمراقبتی بهینه در کودکان نقش فعالی ایفا نمایند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که این حوزه‌ها در ترکیب با ریشه‌های نظریه‌های رشدی و شناختی رفتاری در والدگری می‌توانند اجزای تشکیل‌دهنده فرا سازه‌ای به نام والدگری مبتنی بر سرسختی باشند. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر والدین با تمرکز بر راهبردهای رفتاری که احساس ارزشمندی را در کودک تقویت می‌کند می‌توانند به رشد نگرش تعهد در کودک کمک نمایند. راهبردهای رفتاری به کودک فرصت یادگیری مهارت‌های زندگی و خودمراقبتی را می‌دهد می‌تواند در تقویت نگرش کنترل در کودکان موثر باشد. راهبردهای رفتاری والدگری که نسبت به اشتباهات کودک نگاه یادگیری محور دارد و به کودک فرصت مواجه با مشکلات را می‌دهد می‌تواند در پرورش نگرش کنترل کودک تاثیرگذار باشد.