عدالت فضایی در توزیع خدمات آموزشی در شهرستان های استان خوزستان

امروزه تلاش های زیادی در جهت بالا بردن کیفیت زندگی و برقراری عدالت اجتماعی و حرکت به سوی توسعه پایدار در سطح شهرها پذیرفته است و در این میان برخورداری مناسب شهروندان از خدمات آموزشی و داشتن دسترسی مناسب به این خدمات می تواند نقشی مهم در رسیدن به اهداف فوق داشته باشد. بی توجهی به توزیع فضایی مناسب و اصولی مراکز آموزشی نیز موجب کاهش کارآیی نظام آموزشی، ایجاد مشکلاتی برای دانش آموزان و تحمیل بار مالی دوچندان بر نظام آموزشی و خانواده ها می شود. از آن جا که هر گونه برنامه ریزی جهت ارائه خدمات به مناطق نیازمند، مستلزم ارزیابی وضع موجود می باشد هدف پژوهش بررسی عدالت فضایی در برخورداری از سطح امکانات آموزشی در شهرستان های استان خوزستان است. پژوهش حاضر با اطلاعاتی که از سالنامه آماری استان خوزستان سال1395 گردآوری شد به رتبه بندی شاخص های آموزشی در سطح شهرستان های استان خوزستان می پردازد. با روش تاپسیس رتبه بندی شهرستان ها صورت گرفت ،‌در این رتبه بندی شهرستان اندیکا با 1.237 در جایگاه اول توسعه امکانات و خدمات آموزشی قرار دارد و شهرستان دشت آزادگان با 1.053 در جایگاه آخر توسعه قرار دارد. و شهرستان های با جمعیت میلیونی با مثل اهواز با 1.064 در جایگاه 23 قرار دارد این نشان از ناهماهنگی در برخورداری از امکانات آموزشی و توزیع نادرست و در تضاد با عدالت فضایی قرار دارد.

spatial justice in the distribution of educational services in thetownship of khuzestan province

today, many efforts have been made to improve the quality of life and establish social justice and move towards sustainable development at the level of cities, and in the meantime, citizens’ proper enjoyment of educational services and having proper access to these services can play an important role in achieving the goals. have the above ignoring proper and principled spatial distribution of educational centers also reduces the efficiency of the educational system, creates problems for students and imposes a double financial burden on the educational system and families. since any planning to provide services to needy areas requires an evaluation of the existing situation, the purpose of the research is to investigate the spatial justice in enjoying the level of educational facilities in the cities of khuzestan province. the present study deals with the ranking of educational indicators at the level of the cities of khuzestan province with the information collected from the statistical yearbook of khuzestan province in 2015. cities were ranked by topsis method. in this ranking, endika city with 1.237 is in the first place in the development of educational facilities and services, and dasht azadegan city is in the last place in development with 1.053. and cities with a population of one million, like ahvaz with 1,064, are in 23rd place. this is a sign of inconsistency in having educational facilities and incorrect distribution, and is in conflict with spatial justice.