مقایسه چگونگی شکل گیری پرسه زنی در فضاهای شهری در دو دیدگاه اندیشمندان حکمت ایرانی -اسلامی و فلاسفه غربی با تاکید بر ویژگی های زمینه ای( باوری، فرهنگی،تاریخی و ادبی)

زمینه و هدف: با توجه به تحولات اجتماعی و فرهنگی اخیر، مفهوم پرسه‌زنی به‌عنوان یک عمل اجتماعی و معنوی اهمیت یافته است. این پژوهش با هدف بررسی ابعاد مختلف پرسه‌زنی از منظر فلسفه غربی و حکمت ایرانی -اسلامی انجام شد. هدف پژوهش، تحلیل و مقایسه این دو دیدگاه و کشف معانی عمیق‌تر این عمل در هر کدام از سنت‌های فرهنگی است.روش تحقیق: پژوهش حاضر بر مبنای تحلیل متون ادبی و فلسفی صورت گرفته است. با استفاده از منابع و متون کلیدی از هر دو سنت غربی و ایرانی -اسلامی، ابعاد فلسفی و معنوی پرسه‌زنی مورد واکاوی قرار گرفت.یافته‌ها: یافته ها نشان می دهد که در فلسفه غربی، پرسه‌زنی به‌عنوان یک عمل فردگرایانه و زیبایی‌شناختی شناخته می‌شود؛ نویسندگانی چون چارلز بودلر این مفهوم را از طریق توصیف جزئیات زندگی شهری و زیبایی‌های آن به تصویر کشیده‌اند. در مقابل، در حکمت ایرانی -اسلامی، پرسه‌زنی به‌عنوان سلوک عرفانی و جستجوی حقیقت مطرح شده است، که نمونه‌های آن در اشعار مولوی و متون عرفانی مشاهده می‌شود.نتیجه‌گیری: پرسه‌زنی، در هر دو سنت غربی و ایرانی -اسلامی، نه تنها به‌عنوان یک فعالیت فردی، بلکه به‌عنوان یک فرآیند شناختی و معنوی درک می‌شود. این فعالیت، فرصتی برای درک عمیق‌تر از هویت فردی و معنای زندگی فراهم می‌آورد و به تعاملات اجتماعی و فرهنگی معنا می‌بخشد.

comparison of the formation of flânerie in urban spaces from the perspectives of iranian islamic wisdom and western philosophers, with emphasis on contextual features (beliefs, culture, history, and literature)

background and objective: in light of recent social and cultural changes, the concept of wandering has gained significance as a social and spiritual act. this study aims to explore the various dimensions of wandering from the perspectives of western philosophy and iranian islamic wisdom. the objective is to analyze and compare these two viewpoints and uncover the deeper meanings of this practice in each cultural tradition.methodology: the research is based on the analysis of literary and philosophical texts. using key sources from both western and iranian islamic traditions, the philosophical and spiritual dimensions of wandering were examined.findings: the results indicate that in western philosophy, wandering is seen as an individualistic and aesthetic practice. writers like charles baudelaire depict this concept by describing the details and beauty of urban life. in contrast, in iranian islamic wisdom, wandering is regarded as a spiritual journey and a search for truth, as exemplified in the poetry of rumi and other mystical texts.conclusion: in both western and iranian islamic traditions, wandering is not only seen as an individual activity but also as a cognitive and spiritual process. this practice provides an opportunity for deeper understanding of individual identity and the meaning of life, while also imbuing social and cultural interactions with significance.