ارزیابی شاخص های راهبرد توسعه شهری در چابهار

یکی از رویکردهای نوین در طرح‌های توسعه شهری، رویکرد راهبرد توسعه شهری (cds) می باشد که در سال 1999 با هدف کاهش فقر، توسعه پایدار، ارتقای مشارکت و ایجاد حکمرانی خوب شهری ایجاد گردید. گذار از برنامه ریزی اقتدارمحور به برنامه ریزی مشارکت محور با هدف تعریف روشنی از آینده شهر برای ساکنان شهری عملا پویایی محیط شهری را سبب می‌شود. از سوی دیگر طرح های توسعه شهری فعلی با خصوصیات خشک بودن، آمرانه بودن، از بالا به پایین بودن، عدم مشارکت اکثریت شهروندان را به وجود آورده است. طرح استراتژی توسعه شهری،رویکردی راهبردی است که هم اکنون در بسیاری از کشور های جهان و به خصوص کشور های در حال توسعه با استقبال مواجه شده است. هدف این پژوهش ارزیابی شاخص های راهبرد توسعه شهری در چابهار است. با توجه به اینکه شهر چابهار هم در ایران از موقعیت استراتژیک ویژه ای برخوردار است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای، اسنادی، روش مشاهده مستقیم و پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد؛ بین حد مبنا(3)و مقدار محاسبه شده(2.63)اختلاف معناداری وجود دارد. از آنجایی که مقدار محاسبه شده کمتر از حد استاندارد می‌باشد نتیجه می‌گیریم وضعیت توسعه شهر چابهار در شاخص راهبردی در حد نامطلوب و غیر قابل قبول می باشد. به طوری که مولفه حکمروایی خوب شهری با میانگین 2.34 کمترین و مولفه بانک پذیری با میانگین 3.5 بیشترین مقدار را دارند. نتایج مدل سوات هم نشاندهنده این است که بهترین استراتژی برای چابهار استراتژی تهاجمی است.

evaluation of urban development strategy indicators in chabahar

one of the new approaches to urban development projects is the urban development strategy (cds) approach developed in 1999 with the goal of reducing poverty, sustainable development, promoting participation and creating good urban governance.the transition from authority‌based planning to participatory planning with the aim of clearly defining the future of the city for urban residents practically causes the dynamism of the urban environment. on the other hand, the current urban development plans with the characteristics of dryness, dictatorship, from top to bottom, have created the lack of participation of the majority of citizens. the urban development strategy plan is a strategic approach that is now welcomed in many countries around the world, especially in developing countries. the purpose of this study is to evaluate the indicators of urban development strategy in chabahar. considering that the city of chabahar also has a special strategic position in iran. the type of applied research and its method is descriptive‌analytical. library, documentary, direct observation, questionnaire and interview methods were used to collect information. spss software was used to analyze the data.research results show; there is a significant difference between the baseline limit (3) and the calculated value (2.63). since the calculated amount is less than the standard, we conclude that the development situation of chabahar city in the strategic index is unfavorable and unacceptable. so that the component of good urban governance with an average of 2.34 has the lowest and the component of banking with an average of 3.5 have the highest value. the results of the swot model also show that the best strategy for chabahar is an offensive strategy.