تحلیل نقش حق زنان به شهر بر مبنای جدایی گزینی جنسیتی (مورد مطالعه: پارک بانوان شهر اردبیل)

حق به شهر به عنوان شکل جدیدی از شهروندی تعریف می‌شود تا همه شهروندان بتوانند بر تولید فضای شهری کنترل و مشارکت داشته باشند. زنان به عنوان نیمی از جامعه، امکان بهره‌مندی برابر از فضاهای شهری را نسبت به مردان ندارند. در این راستا، اگرچه ممکن است فضا به اشتراک گذاشته شود و جنسیت‌ها در آن سهیم شوند، ولی این مسئله بسته به مکان‌ها و زمان‌های مختلف متفاوت خواهد بود و در نتیجه فضاهای جنسیتی شکل می‌گیرند. با توجه به اهمیت مساله، هدف مقاله حاضر شناسایی الگوی حضور در فضای زنانه بر حق به شهر با رویکرد جدایی‌گزینی جنسیتی است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و بر اساس نحوۀ گردآوری داده‌ها توصیفی ‌ تحلیلی از نوع پیمایشی است جامعه آماری تحقیق را زنان شهر اردبیل تشکیل می‌دهند که از میان آنها به تعداد 384 پرسشنامه با استفاده از فرمول کوکران به صورت تصادفی ساده توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده از آزمون‌های t تک نمونه‌ای و آزمون فریدمن جهت رتبه‌بندی در نرم افزار spss استفاده شده است. براساس یافته‌های پژوهش، جدایی‌گزینی جنسیتی در فضاهای زنانه از سوی زنان در سطحی نامطلوب ارزیابی شده و در کل میزان جدایی‌گزینی جنسیتی در فضاهای زنانه از مجموع شاخص‌های مورد بررسی کمتر از میانه (میانه نظری = 3 ) است. نتایج حاصل از آزمون فریدمن نیز دلالت بر تاثیرگذاری بیشتر معیار اجتماعی و فرهنگی بر جدایی گزینی جنسیتی می‌باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل تاثیر حضور در فضای زنانه بر حق زنان به شهر با رویکرد جدایی‌گزینی جنسیتی در پارک بانوان شهر اردبیل شاخص‌هایی را ارائه نمود که به‌عنوان عوامل موثر در سنجش جدایی‌گزینی در فضا تلقی شده و سنجش تاثیر حضور زنان در فضا را در پی داشت. براساس نتایج، در صورتی که مفاهیم منتج به مقوله‌های ارائه شدۀ کالبدی، دسترسی، اجتماعی و فرهنگی و امنیت در طراحی مورد توجه قرار گیرند، طرح حاصل به تعادل جنسیتی دست یافته و جنسیت به عنوان عامل اجتماعی در مساله طراحی لحاظ شده و در نهایت با تناسب جنسیتی فضا، تعادل جنسیتی برقرار شده و فضا برای تمامی گروه‌های جنسیتی مطلوب خواهد بود.

analysis of the role of women’s right to the city based on gender segregation (study case: ardabil women’s park)

the right to the city is defined as a new form of citizenship so that all citizens can control and participate in the production of urban space. as half of the society, women do not have the opportunity to enjoy urban spaces equally compared to men. in this regard, although the space may be shared and the genders share it, but this issue will be different depending on different places and times, and as a result, gendered spaces are formed. considering the importance of the issue, the aim of this article is to identify the pattern of presence in the female space on the right to the city with a gender‌selective approach. in terms of purpose, the present research is practical and based on the method of data collection, it is descriptive‌analytical survey type. the statistical population of the research is made up of women of ardabil city, among them, 384 questionnaires were administered using cochran’s formula in a simple random manner. was distributed to analyze the collected data, one‌sample t‌tests and friedman’s test were used for ranking in spss software. based on the findings of the research, gender segregation in women’s spaces is evaluated by women at an unfavorable level, and overall, the amount of gender segregation in women’s spaces is less than the average (theoretical mean = 3) of all the investigated indicators. the results of friedman’s test also indicate that social and cultural criteria are more influential on gender segregation.