رتبه‌بندی رضایتمندی از مسکن روستایی با استفاده از تکنیک ویکور (مورد مطالعه: بخش مرکزی شهرستان تایباد)

با توجه به اهمیت مسکن روستایی، شناسایی عوامل موثر در میزان رضایتمندی و نارضایتی سکونتی ساکنان، می‌تواند در جهت تحلیل وضع موجود سکونتی، تصمیمات آینده به‌منظور ارتقای سطح کیفی محدوده‌های سکونتی افراد و جلوگیری از تکرار نواقص در سایر مکان‌ها موثر واقع گردد. روش تحقیق حاضر به‌صورت توصیفی تحلیلی است و حجم نمونه‌ی تصادفی به نسبت اندازه‌ی خانوار در 16 روستای بخش مرکزی تایباد (روستاهای دریافت‌کننده‌ی تسهیلات بهسازی مسکن، 5076 خانوار)، 180 خانوار برآورد گردید. در این پژوهش مولفه‌ی رضایتمندی ساکنان روستایی از مسکن بر اساس 6 شاخص بهداشتی، اقتصادی، تاسیسات و اجزای درونی مسکن، کالبدی، رفاهی، ایمنی از شاخص‌های تعیین‌شده‌ی مربوط به مسکن روستایی و در قالب 23 گویه سنجیده شد. در فرآیند کار پس از محاسبه‌ی اهمیت نسبی، درجه‌ی ارجحیت هر شاخص با استفاده از تکنیک ahp، به دست آمد، سپس با استفاده از مدل ویکور رتبه‌بندی نقاط روستایی انجام شد. نتایج بیانگر آن است که روستای اسدآباد با رتبه (1) و سطح رضایت خیلی زیاد (0)، در بالاترین رتبه و روستای دوغارون با رتبه (16) و سطح رضایت خیلی کم (0/628) در پایین‌ترین رتبه قرار دارد. درواقع از 16 روستا، 4 روستا در سطح رضایتمندی (خیلی زیاد)، 4 روستا (زیاد)، 1 روستا (متوسط)، 2 روستا (کم) و 5 روستا (خیلی کم) را به دست آورده‌اند. به‌طورکلی، مسکن نیمی از روستاها در وضعیت مناسب و نیمی دیگر در وضعیت نامناسب و میزان رضایت کم قرار گرفتند.

Satisfaction rating of rural housing using Victor technique(Case study: Central part of Taybad city)

Given the importance of rural housing, identifying the factors affecting the level of residential satisfaction and dissatisfaction of residents, can be effective in analyzing the current housing situation, future decisions to improve the quality of residential areas and prevent duplication of deficiencies in other places. The method of the present study is descriptiveanalytical and the sample size was estimated to be 180 households in 16 villages in the central part of Taybad (villages receiving housing improvement facilities, 5076 households), 180 households. In this study, the component of rural residents’ satisfaction with housing was measured based on 6 indicators of health, economy, facilities and internal components of housing, physical, welfare, and safety from the determined indicators related to rural housing and in the form of 23 items. In the work process, after calculating the relative importance, the degree of preference of each index was obtained using the ahp technique, then the rural points were ranked using the Vicker model. The results show that Asadabad village with a rank (1) and a very high level of satisfaction (0), is in the highest rank and Dogharun village with a rank (16) and a very low level of satisfaction (0.628) is in the lowest rank. In fact, out of 16 villages, 4 villages have achieved the level of satisfaction (very high), 4 villages (high), 1 village (medium), 2 villages (low) and 5 villages (very low). In general, housing in half of the villages was in good condition and the other half in poor condition and low satisfaction.