سیاست بهره‌گیری از انرژی تابش خورشیدی در پراکنش پهنه‌های جغرافیایی با استفاده از برنامه‌های arcgis

انرژی خورشیدی یکی از مهم ترین و پاکترین انواع انرژی های تجدیدپذیر در دنیاست. شرایط اقلیمی مناسب در ایران به دلیل قرار گرفتن در موقعیت خاص جغرافیایی و پتانسیل بالای دریافت انرژی خورشیدی، عاملی است برای بهره گیری هرچه بیشتر از این منبع عظیم تولید انرژی پاک، بنابراین پژوهش حاضر با هدف سیاست میزان بهره برداری از سطوح مستعد استقرار پلنهای خورشیدی که با تکیه بر داده های اقلیمی انجام گرفته است. بدین سبب ابتدا با تهیه لایه های تابش خورشیدی، مجموع ساعات آفتابی و تعداد روزهای ابری به عنوان مهمترین عوامل اقلیمی موثر بر میزان تابش، تهیه و در مرحله بعد لایه های محدود کننده مانند فاصله از مراکز جمعتی و لایه های توپوگرافی منطقه اضافه شدند. پهنه استان تهران به عنوان مرجع بررسی ها تلقی میگردد و تحلیل پراکنشها با استفاده از داده های مکانی مرجع و با بهره مندی از نرم افزار gis مورد تحلیل قرار گرفته است. بر اساس این تحقیق 4 درصد از سطح استان (553 کیلومتر مربع) به عنوان مناطق خیلی مناسب، 9 درصد مناطق مناسب، 16 درصد منطق نسبتا مناسب و 71 درصد مناطق نامناسب برای توسعه و نصب سیستمهای خورشیدی هستند. همچنین نتایچ تحقیق نشان داد مناطق شرق تهران بستر مناسبی برای توسعه پنلهای خورشیدی است چرا که علاوه بر پهنه مناسب، توان فتوولتاییک این مناطق نیز بیشتر از سایر مناطق برآورد میشود.

The policy of using solar radiation energy in the distribution of geographical areasUsing ArcGIS applications

۱۱۶۶/۵۰۰۰ Solar energy is one of the most important and cleanest types of renewable energy in the world. Suitable climatic conditions in Iran due to its special geographical location and high potential for receiving solar energy, is a factor to make the most of this huge source of clean energy production, so the present study aims to policy the utilization of areas prone to solar plans. Which is based on climatic data. For this reason, first by preparing the layers of solar radiation, the total number of sunny hours and the number of cloudy days as the most important climatic factors affecting the amount of radiation, and in the next stage, limiting layers such as distance from population centers and topographic layers of the region were added. The area of ​​Tehran province is considered as a reference for surveys and the analysis of distributions has been analyzed using reference spatial data and using GIS software. According to this research, 4% of the province (553 square kilometers) are very suitable areas, 9% are suitable areas, 16% are relatively suitable areas and 71% are unsuitable areas for the development and installation of solar systems. Also, the results showed that the areas east of Tehran are a good platform for the development of solar panels because in addition to the appropriate area, the photovoltaic power of these areas is estimated more than other areas.