بررسی احساس امنیت زنان در فضاهای شهری (مطالعه موردی: پارک بعثت منطقه 16 شهرداری تهران)

امنیت به عنوان نیازی اساسی، در اجتماعات انسانی از جایگاه خاصی برخوردار است. برنامه ریزان و طراحان فضاهای اجتماعی، به ویژه شهرها، تلاش می کنند تا با شناسایی عوامل تهدید کننده امنیت به ویژه در فضاهای عمومی، امنیت را برای استفاده کنندگان از آن فضاها فراهم کنند. زنان در مقام نیمی از اجتماعات انسانی، به واسطه خصوصیات بیولوژیک، مسئولیت ها و نگاه متفاوت در مقایسه با مردان، ارتباط متمایزی با فضا برقرار می کنند. آنان نیازمند تسهیلات خاصی از فضا هستند تا موجب افزایش اطمینان خاطر آنان از حضور امن در فضاهای شهری و به ویژه فضاهای عمومی مانند پارک شود. از این رو این مقاله بر آن است که به بررسی امنیت زنان در پارک بعثت (خزانه) منطقه 16 تهران بپردازد. به منظور سنجش امنیت اجتماعی زنان در این مناطق سه بعد نظارت اجتماعی، کالبدی، محیطی در ارتباط با احساس امنیت مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج تحلیل ها نشان می دهد که بین متغیرهای بررسی شده و احساس امنیت زنان در سطح بالای 95 درصد و با درجه معناداری (sig=00.0) رابطه معناداری وجود دارد. در مجموع میزان بررسی امنیت زنان متغیر عدم نظارت اجتماعی با ضریب 0.682 بیشترین اثر را در عدم استفاده زنان از پارک بعثت دارد.

Investigating the Feelings of Women’s Security in Urban Spaces (Case Study: Behsat Park, District 16 of Tehran Municipality)

Security as a basic need has a special place in human societies. Planners and designers of social spaces, especially cities, strive to provide security to users of those spaces by identifying security threat factors, especially in public spaces. As half of human communities, women have a distinct relationship with space through biological characteristics, responsibilities, and a different perspective than men. They need special space facilities to increase their confidence in the safe presence of urban spaces, especially public spaces such as parks. Therefore, this paper aims to examine the safety of women in the Behsat Park (Khazaneh) of District 16 of Tehran. In order to measure the social security of women in these areas, three dimensions of social, physical, and environmental surveillance related to a sense of security have been assessed. The results show that there is a significant relationship between the variables studied and women’s sense of security above 95% with a significant degree (Sig = 0.000). Overall, the rate of social security surveillance of women with variable social control with a coefficient of 0.682 has the highest effect on nonuse of women in the park.