باهم بودگی وجغرافیا

دراین مقدمه برای بخش ویژه اختصاص یافته به با هم بودگی وجغرافیا ، درمورد مسیرها وکاربردهای مختلفی که از طریق آنها با هم بودگی برای کاردرتحقیقات جغرافیای معاصر استفاده می شود، تامل می کنیم. هدف از این جمع بندی، تعیین قانونی خاص برای با هم بودگی نیست ، یا اولویت بندی سنتی از تفکر در موردبا هم بودگی نسبت به دیگران، بلکه تامل درمورد روش‌های چندگانه مد نظر است که درآنها با هم بودگی درمواجهه قرارمی گیرد و به عنوان توصیف کننده اخلاق و مفاهیم مورد استفاده قرار می گیرد. ما مجموعه ای ازنگرانی ها وتفاوت ها را درنحوه استفاده از این اصطلاح درتفاسیر به طورکلی ترمشخص می کنیم. اینها حول تفاوت درتفکردر مورد با هم بودگی باعث می شوند که اندیشه ای مرتبط با زمینه ی جهت گیری مشترک درترکیب تشکل های اجتماعی و مکانی شکل بگیرد.

Assemblage and geography

Ben Anderson and Colin McFarlaneDepartment of Geography, Durham University, Durham DH1 3LEEmail: ben.anderson@durham.ac.ukRevised manuscript received 17 February 2011In this introduction to the special section on ‘Assemblage and geography’, we reflect on the differentroutes and uses through which ‘assemblage’ is being put to work in contemporary geographicalscholarship. The purpose of the collection is not to legislate a particular definition of assemblage, or toprioritise one tradition of assemblage thinking over others, but to reflect on the multiple ways in whichassemblage is being encountered and used as a descriptor, an ethos and a concept. We identify a set oftensions and differences in how the term is used in the commentaries and more generally. These revolvearound the difference assemblage thinking makes to relational thought in the context of a sharedorientation to the composition of socialspatial formations.Key words: assemblage, relations, heterogeneity, differen.1