سنجش و ارزیابی میزان تحقق‌پذیری طرح جامع شهری صفاشهر

طرح های جامع شهری به عنوان راهنمای توسعه شهرها، از اهمیت ویژه ای در سلسله مراتب برنامه ریزی شهری برخوردارند. این طرح ها که مهم ترین ابزار هدایت و توسعه نظام مند شهرها می باشند علی رغم حدود نیم قرن سابقه در ایران، تاکنون جایگاه مناسب و لازم را در نظام برنامه ریزی نیافته است. یکی از اقداماتی که می تواند در جریان اصلاح روندهای نادرست و مشکلات طرح جامع مورد توجه قرار گیرد ارزیابی میزان تحقق پذیری این طرح ها است به نحوی که مشخص شود چه میزان پیشنهادهای مطرح شده در آنان به مرحله اجرا رسیده و محقق شده اند. در همین راستا، پژوهش حاضر به بررسی میزان تحقق پذیری طرح جامع مصوب سال 1390 شهر صفاشهر می پردازد. روش پژوهش اتخاذ شده توصیفی تحلیلی بوده که از مطالعات کتابخانه ای، بررسی های میدانی، ابزار پرسشنامه و نظرات متخصصان ذیربط با موضوع جهت حصول اهداف آن بهره گرفته شده است. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از دو تکنیک فرآیند تحلیل شبکه ای (anp) و دوقطبی فاصله ای استفاده شده است. بر اساس یافته های پژوهش، میزان تحقق پذیری طرح جامع شهر صفاشهر 6.771 به دست آمد که نشان می دهد پیشنهادهای آن در حد نزدیک به مطلوب محقق شده است. همچنین در بین مولفه های تحقق پذیری با توجه به امتیازات به دست آمده حوزه جمعیتی اجتماعی با امتیاز 2.601 بیشترین تاثیر را در محقق شدن پیشنهادهای طرح جامع شهر صفاشهر داشته است.

Future study of nature tourism based on nature in Lorestan province

Abstract Comprehensive urban plans as a guide to urban development are of particular importance in the urban planning hierarchy. These projects, which are the most important tools for guiding and systematic development of cities, despite about half a century of history in Iran, have not yet found a suitable and necessary place in the planning system. One of the measures that can be considered during the correction of incorrect trends and problems of the master plan is to evaluate the feasibility of these plans in order to determine how much of the proposals raised in them have been implemented and realized. In this regard, the present study examines the feasibility of the comprehensive plan approved in 1390 in Safashahr. The research method was descriptiveanalytical, which used library studies, field studies, questionnaire tools and opinions of relevant experts to achieve its objectives. Also, in order to analyze the collected information, two techniques of network analysis process (ANP) and distance bipolar have been used. Based on the findings of the study, the feasibility of the comprehensive plan of Safashahr city was 6.771, which shows that its proposals have been realized to a near near optimal level. Also, among the feasibility components, according to the scores obtained, the demographicsocial field with a score of 2.601 has had the greatest impact on the realization of the proposals of the comprehensive plan of Safashahr city.