امکان ‌سنجی تحقق چشم‌انداز توسعه گردشگری آبی در استان خوزستان (مورد مطالعه سازه‌های آبی شوشتر و گتوند)

گردشگری از دیرباز یکی از عوامل موثر بر رشد اقتصادی و توسعه جوامع بوده است و می توان آن را ابزاری برای تحرک اقتصاد حاشیه‌ای، ترویج و توسعه از طریق ایجاد اشتغال و درآمد تعریف کرده اند، که در طول چند دهه گذشته به ‌شدت گسترش‌یافته است. از جذاب‌ترین شاخه‌های صنعت گردشگری که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است، می توان به  گردشگری آبی اشاره کرد. گردشگری آبی به‌ویژه زمانی که سود فعالیت‌های دیگر بخش‌های اقتصادی در حال کاهش باشد، جایگزینی مناسب و راهبردی برای  پایداری توسعه است. نوع تحقیق حاضر از لحاظ هدف، در دسته پژوهش های بنیادی و از نظر ماهیت و روش، پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل (376 نفر) نفر از  گردشگران، نخبگان و شهروندان (در منطقه مورد مطالعه) است که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب‌ شده است. اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه گردآوری و خروجی با استفاده از مدل آماری نرم‌افزار  minitab و معادلات ساختاری (eqs) مدل‌سازی شدند. در نهایت راهبردهای پیشنهادی در قالب مدل استراتژیک soar استخراج شدند. نتایج به‌دست‌آمده از تجزیه‌وتحلیل اطلاعات نشان می دهد که در وضع موجود بیشترین امکان تحقق‌پذیری مربوط به شاخص های اقتصادی و مدیریتی- زیرساختی است؛ همچنین یافته‌های تحقیق بیانگر این است که میزان اثرگذاری متغیرهای مستقل بر روی متغیر وابسته تا سطح 51 درصدی قابل پیش‌بینی می‌باشد و معنی‌داری بین متغیرهای مستقل و وابسته تا سطح 95 درصدی معناداری را نشان داده و در بین مولفه های مربوط به توسعه گردشگری آبی، مولفه‌های اقتصادی با ضریب بتا 363 درصدی و عوامل مدیریتی - زیرساختی با ضریب بتا 206 درصدی دارای بیشترین تاثیرگذاری بر جذب گردشگر و توسعه گردشگری آبی در منطقه می‌باشد. همچنین خروجی soar بیانگر این است که مهم‌ترین راهبرد اجرایی از نظر ذینفعان و جامعه نخبگان به ترتیب آمادگی شهروندان جهت پذیرایی از گردشگران، وجود روحیه گردشگرپذیری، دارا بودن امکانات توریستی – تاریخی فراوان، تعهد و اهمیت مدیران مربوطه جهت توسعه گردشگری منطقه می باشند.

feasibility study of achieving the water tourism development in khuzestān province (case study: shushtar and gotvand hydraulic system)

tourism is one of the most important factors influencing the economic growth and the development of contemporary societies. it is defined as a tool for stimulating marginal economies, promoting and developing through the creation of employment and income, which has expanded significantly over the past few decades. one of the most attractive branches of the tourism industry that has received more attention in recent years is water tourism. water tourism, especially when the profitability of other economic sectors is declining, is a suitable alternative and a strategic approach for development. this study aimed to provide macro strategies and identify the potential of hydraulic structures for the development of water tourism. this research was a fundamental study in terms of its objective and a survey in its nature and method. the research population included 376 tourists, experts, and residents (in the study area) selected using a random sampling method. the necessary data were collected through questionnaires, and the output was modeled using the minitab statistical software and structural equations (eqs). finally, the proposed strategies were extracted in the form of the soar strategic model. the results of the data analysis showed that in the current situation, the greatest feasibility pertained to the economic and managerial-infrastructural indicators. the findings also indicated that the impact of independent variables on the dependent variable can be predicted up to 51%, and the significance between independent and dependent variables is evident up to 95%. among the components related to the development of water tourism, economic components, with a beta coefficient of 363%, and managerial-infrastructural factors, with a beta coefficient of 206%, have the most significant impact on attracting tourists and developing water tourism in the region. furthermore, the output of soar indicated that the most important executive strategy according to stakeholders and experts was the readiness of citizens to host the tourists, the presence of a tourist attraction spirit, the abundance of tourist-historical facilities, and the commitment and importance placed by relevant managers on developing tourism in the region.