ارزیابی پایداری عملیات جنگلکاری مانگرو در سواحل استان سیستان و بلوچستان

ارزیابی میزان پایداری و موفقیت جنگلکاری‌ها، استراتژی و راهنمای مناسبی را جهت مکان‌یابی صحیح عملیات‌های توسعه و احیای جنگل‌ها فراهم می‌کند. در این مطالعه وضعیت پایداری جنگلکاری های مانگرو در 7 رویشگاه سواحل استان سیستان و بلوچستان ایران در دوره زمانی 1374 تا 1390 ارزیابی شده است. فرایند ارزیابی از طریق بررسی کمّی شاخص‌های تغییرات سطح، تغییرات تراکم، رشد ارتفاعی و زادآوری جنگل به انجام رسید. در این خصوص از تفسیر چشمی تصاویر ماهواره‌ای و روش نمونه برداری تصادفی با قطعات نمونه 1 آری دایره‌ای شکل استفاده شد. مطابق این بررسی در بازه زمانی 16 ساله، 5 میلیون و 457 هزار اصله نهال حرا در سواحل استان کاشته است که عمدتا فاصله کشت آنها 3×3 متر بوده است. نتایج نشان داد 1170 هکتار عرصه از سواحل استان به جنگلکاری حرا اختصاص داده شد که این میزان در سال 1390 به 303/9 هکتار کاهش پیدا کرده است. همچنین مطابق این بررسی رویشگاه های پزم و تنگ در وضعیت ناپایداری خیلی زیاد، رویشگاه های تیس و گالک در وضعیت ناپایداری زیاد، رویشگاه های ناصرآباد و بیردف در وضعیت گرایش به ناپایداری و تنها رویشگاه راشدی در وضعیت پایداری بسیار بالا قرار دارد. بر اساس این مطالعه در مجموع میزان موفقیت جنگلکاری های انجام شده 25/9 درصد است. نتایج ارزیابی پایداری نشان داد به جز رویشگاه راشدی، همه خورهای جنگلکاری شده در وضعیت ناپایداری قرار دارند. مکان یابی نامناسب و وقوع طوفان گونو در سال 1386 دلیل اصلی عدم موفقیت 74/1 درصدی عملیات جنگلکاری در منطقه است.

evaluation of sustainability in mangroves afforestation in southern coastal of sistan-and balouchestan province

assessing the level of sustainability and success of afforestation provides a suitable strategy and guide foraccurately locating forest development and restoration operations. the sustainability in mangrovesafforestation in the 7 habitats of sistan-o-balouchestan province, iran, was assessed through quantitativeindicators including area changes, density changes, height growth, and forest generation. satellite imagevisual interpretation and random sampling method were employed for this study. over a 16-year period,5457000 mangrove seedlings were planted in the coastal areas, primarily spaced 3 × 3 meters apart. theresults showed that 1170 hectares of coastal land in the province were initially allocated for mangroveafforestation, but by 2011, this area had decreased to 303.9 hectares. according to this research, the pouzmand tang sites are highly unstable, while the tiss and galak sites are also classified as high unstable. thenaserabad and birdaf sites are categorized as unstable, whereas the rashedi site stands out as highly stable.this study indicated a successful afforestation rate of 25.9 percent. stability analysis indicated that exceptof rashidi habitat, other afforestation habitats are not in a stabile state. the main reasons for the 74.1 percentfailure of afforestation were poor site selection and gono storm on 2007.