ارزیابی تاثیر فرم بر پایداری محله های شهری (مورد مطالعه: آمل)

محله ها از ارکان اصلی شهرها هستند و بدون شک بخش مهمی از زندگی هر شهروند در آن ها سپری می شود، ابعاد مختلف مسائل شهری در سطح محله‌ها به شکل واضح‌تری قابل‌درک است و فرم نیز به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر این ابعاد تاثیرگذارند، بنابراین شناخت الگوی کالبدی و دستیابی به فرم مطلوب از موضوعات اساسی در راستای نیل به توسعه پایدار است. از سوی دیگر تحولات شهرسازی و تمرکز شهرداری بر فعالیت های کالبدی، رشد جمعیت و توسعه محله های مسکونی را به دنبال دارد که لزوم توجه به فرم محلات شهری را به عنوان یکی از عوامل موثر در پایداری مطرح می کند. هدف پژوهش حاضر شناسایی فرم و ارزیابی تاثیر آنها بر پایداری محلات شهر آمل است. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی – تحلیلی است. روش جمع‌آوری داده‌ها از طریق تکمیل پرسشنامه با حجم 400 عدد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تی تک نمونه ای، فریدمن، تی هتلینگ، آنووا صورت گرفته است. برای سنجش فرم شهر براساس داده های موجود 12 شاخص مربوط به فرم تعریف عملیاتی شده‌اند، سپس با کمک مدلsaw و gis محلات شهر به سه فرم فشرده، میانی و پراکنده طبقه بندی و پرسشنامه‌های هر محله نیز بر اساس روش خوشه بندی تصادفی توزیع و تکمیل شده‌اند. نتایج نشان داد بین پایداری در فرم های مختلف تفاوت معناداری وجود دارد و میزان پایداری در فرم فشرده بیش از فرم میانی و پراکنده است و محله شماره 10 پایدارترین محله و محله شماره 25 ناپایدارترین محله شهر می‌باشند. محلات به لحاظ پایداری در 4 گروه همگن دسته ‌بندی‌شده‌اند که نتایج داد محله‌های واقع شده در گروه اول سطح پایین‌تری از پایداری برخوردارند و گروه چهارم که در بردارنده محلات فرم فشرده هست، از پایداری بیشتری برخوردار هستند. همچنین در بررسی ابعاد پایداری بعد اجتماعی، دارای وضعیت نامطلوب و بعد کالبدی از وضعیت مطلوبی برخوردار بوده است.

Studying The Impact of form on the sustainability of neighborhoodsEvaluating the Effect of Form on the Sustainability of the Urban Neighborhoods (Case study: Amol)(Case study: Amol)

Neighborhoods are one of the main pillars of urban structure, and undoubtedly an important part of every citizen’s life is spent there. Various dimensions of urban issues are more clearly understood at the neighborhood level, and the forms affect these dimensions directly and indirectly. Therefore, identifying the physical pattern and achieving the desired form are fundamental issues to achieve sustainable development. Also, urban developments and urban centralization on physical activities, the growth of population, and the development of residential neighborhoods raise the need to pay attention to the form of urban neighborhoods as one of the influential factors in sustainability. The aim was to identify the forms and evaluate their effect on the sustainability of neighborhoods of Amol. This research was applied in terms of purpose and descriptiveanalytical in terms of method. Data was collected by filling out a 400 items questionnaire. Data analysis was performed using onesample ttest, Friedman, Hotelling’s T, and ANOVA. Based on the available data, 12 indices related to the form definition had been operational to measure the form of the city. Then, using SAW and GIS models, the neighborhoods were classified into three forms: dense, middle, and scattered. The questionnaires of each neighborhood were distributed and completed based on the random clustering method. Results showed that there is a significant difference among the sustainability in different forms. The degree of sustainability in the dense form is more than the middle and scattered one. Neighborhood number 10 was the most sustainable neighborhood, and neighborhood number 25 was the most unsustainable one. Neighborhoods are categorized in terms of sustainability into four homogeneous groups. Results showed that the neighborhoods located in the first group had lower sustainability and the fourth group with the dense form neighborhoods were more sustainable. Moreover, among the dimensions of sustainability, the social dimension had an unfavorable condition, and the physical dimension had a favorable condition.