بررسی عوامل موثر بر بهبود تاب‌آوری زیست‌محیطی شهرهای ساحلی (مطالعه‌ی موردی: شهرهای ساحلی استان بوشهر)

شهرهای ساحلی در سراسر جهان به‌طور فزاینده تحت تاثیر انواع مخاطرات طبیعی و غیرطبیعی قرار دارند که به‌منظور کاهش آسیب‌پذیری آن‌ها در برابر این مخاطرات، بهبود تاب‌آوری در ابعاد مختلف نقش اساسی دارد. بُعد زیست‌محیطی تاب‌آوری با تاکید بر پایداری نظام اکولوژیکی شهرها به بهبود پایداری آن‌ها در برابر مخاطرات مختلف زیست‌محیطی می‌پردازد. این پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی و به‌منظور بررسی عوامل مرتبط با بهبود تاب‌آوری زیست‌محیطی شهرهای ساحلی در دو مرحله انجام‌شده است. محدوده‌ی موردمطالعه شامل شهرهای ساحلی استان بوشهر است که نقش کارکردی به‌عنوان مرکز شهرستان دارند. جامعه آماری در مرحله اول عبارت‌اند از کارشناسان مدیریت شهری و فعالان محیط‌زیست و در مرحله دوم شامل متخصصان تاب‌آوری شهری است. به‌منظور تعیین عوامل مرتبط با بهبود تاب‌آوری زیست‌محیطی شهرهای ساحلی، از روش تحلیل عاملی و به‌منظور تعیین وزن هر یک از این عوامل و ارزیابی تاب‌آوری زیست‌محیطی محدوده موردمطالعه از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده‌شده است. بر اساس نتایج تحلیل عاملی، عوامل موثر پس از نام‌گذاری عبارت‌اند از کنترل آلودگی، حفاظت از منابع موجود، جمعیت و دسترسی به خدمات و فعالیت گروه‌های داوطلب که مقادیر ویژه به ترتیب برابر5.23، 3.08، 2.07 و 1.50 است. بر اساس نتایج حاصل از ahp، عامل کنترل آلودگی‌ها نسبت به سایر عوامل بیشترین اهمیت را دارد و از میان شهرهای ساحلی بررسی‌شده، شهر بوشهر با وزن برابر 0.420 بیشترین و شهر عسلویه با وزن برابر 0.068 کمترین سطح تاب‌آوری زیست‌محیطی رادارند.

Investigating the effective factors on improving the environmental resilience of coastal cities(Case study: coastal cities of Bushehr province)

Coastal cities around the world are increasingly affected by various natural and unnatural hazards that addressing their vulnerability eventually improves resilience. The environmental dimensions of resilience by emphasizing the sustainability of the ecological system of cities improve their resilience against various environmental hazards. Based on the purpose this research is applied type and in order to investigate the factors related to improving the environmental resilience of coastal cities has done in two stages. The study area includes coastal cities of Bushehr province that have a functional role as the county center. The statistical population in the first stage consists of urban management experts and environmental activists and the second stage includes urban resilience specialists. In order to determine the factors related to improving the environmental resilience of coastal cities, the factor analysis method, and in order to determine the weight of each of these factors and assess the environmental resilience of the study area, the method of AHP has been used. Based on the results of factor analysis, the effective factors include pollution control, protection of available resources, population and access to services and activity of volunteer groups that the specific values respectively are 5.23, 3.08, 2.07, 1.50. According to the results of AHP, the factor of pollution control is the most important as compared to other factors, and among the coastal cities studied, Bushehr with a weight of 0.420 has the highest and Assaluyeh with a weight of 0.068 has the lowest level of environmental resilience.