دراسه ملامح المیتاسرد فی روایه عزازیل لیوسف زیدان

المیتاقصّ metafication او المیتاسرد هو نمط لکتابه الروایه وظاهره ولیده سرد مابعد الحداثه ومن ممیزاتها التجریب وکسر الانماط المالوفه للروایه. لاشک ان المیتاسرد نوع من الانزیاح فی السرد الروائی والمیل الی انتاج رویه جدیده وخطاب جدید یسود علی الخطاب المتعارف لدی الجمیع. وعلی هذا الاساس، تفتح المیتاسردیه اکثر من افق امام المتلقی. کذلک انها تعنی القصه عن القصه ای حدیث الروایه عن ذاتها وتوصیف عالمها الداخلی وتناقش تصوراتها النقدیه حول السرد. بید ان محاوله المیتاسرد فی کسر الاسلوب القدیم وهدمه وبنائه من جدید فی اطار مختلف، هو ما جعل منها تقنیه ما بعد حداثیه. الجدیر بالذکر بانّ ویلیام غاس هو من ابرز الذین استخدموا هذا المصطلح فی الدراسات النقدیه. انّ ظاهره المیتاقص حظیت باهتمام الباحثین واخذوا یطبقونها علی عدد کثیر من الروایات العربیه وغیرها؛ ومن هنا اتت فکره هذا البحث فی تطبیق ملامح المیتاسردیه واشکالها فی روایه عزازیل لیوسف زیدان وذلک اعتماداً علی المنهج الوصفی- التحلیلی. ومن ثم، یهدف هذا البحث الی استکشاف الاشکال المیتاسردیه فی الروایه المذکوره من خلال تحلیل نصها الروائی لتبیین ابداعات الکاتب. ومن النتائج التی توصلنا الیها فی هذا البحث هی ان یترائی اسلوب المیتاسرد فی هذه الروایه عبر مظاهر مثل: الاشاره الی الکتابه، تمرد الشخصیات علی المولف، کسر التتابع الزمنی وغیرها من التقنیات المیتاسردیه.

Study the metafiction elements in the novel Azazel by Youssef Zidan

Metafiction is a style of writing novel and a phenomenon that emerges from postmodern narration, and one of its features is experimentation and breaking the familiar patterns of the novel and there is no doubt that metafiction is a kind of displacement in the narrative and it tends to produce a new vision and a new discourse that dominates over the discourse that is known to everyone, and on this basis, metafiction opens more than one subject for the recipient. It also means the story about the story, that is, the novel’s talk about itself or the description of its inner world, and it discusses its critical perceptions about the narration. However, the attempt of metafiction to break and destroy the old and build it again in a different framework, is what made it a postmodern technique. It is important to say that William Gass is one of the famous who used this term in his critical studies. The phenomenon of metafiction has attracted the attention of researchers, and they are applying it to a number of Arabic and other novels; hence the idea of this research came to apply the features and forms of metafiction in the novel Azazel by Youssef Zaidan, based on the descriptive-analytical style. Hence, the aim of this research is to explore metafictive forms by analyzing their metafictive text to show the writer’s creativity. One of the results we have reached in this research is that the metafictive style in this novel is seen through aspects such as: reference to writing, the rebellion of characters against the author, breaking chronology and other metafictive techniques.