مطالعه روش‌های حذف آمونیاک از فاضلاب‌های شهری و صنعتی با بکارگیری آنالیز آماری

با توجه به بحث آلودگی آب، در حوزه ی محیط زیست و مخاطرات زیست محیطی که به همراه دارد. استفاده بهینه از منابع آبی و در عین حال استفاده ی مجدد از فاضلاب های شهری و صنعتی (برای استفاده غیر آشامیدنی) در شرایط کم آبی مسئله ای مهم و ضروری به نظر می رسد. از جمله ترکیبات آلاینده ی موجود در فاضلاب ها می توان به آمونیاک و ترکیبات نیتروژن دار اشاره کرد. آمونیاک و اساساً ترکیبات نتیروژن دار جزو مضرترین آلاینده ها برای محیط زیست بوده و آثار مخربی هم در پی دارد. روش های متنوعی برای حذف آمونیاک بکار رفته و یا بصورت آزمایشگاهی استفاده شده است. در این مقاله، با استفاده از یک روش آماری یعنی فرایند تحلیل سلسله مراتبی روش های حذف آمونیاک بصورت سیستماتیک و منطقی، مطالعه و بررسی گردید. به همین منظور چهار فاکتور هزینه، ملاحظات زیست محیطی، راندمان و امکان سنجی فنی به عنوان معیارهای فرایند تحلیل سلسله مراتبی انتخاب گردیدند. همچنین فناوری های جذب سطحی، فیلتراسیون غشایی، تبادل یونی، رسوب شیمیایی و تصفیه بیولوژیکی به عنوان گزینه های این فرایند معرفی شدند. پس از بررسی زوجی معیارها و گزینه های موجود روش جذب سطحی با 28.2 درصد دارای بیشترین ارجحیت نسبت به دیگر روش ها بود و فاکتور هزینه به عنوان اولویت نخست در میان معیارها با 34.7 ارجحیت معرفی گردید.