استفاده از آب هوشمند جهت بهبود بازیافت نفت در یکی ازمخازن کربنات جنوب غربی ایران

امروزه یکی از چالش های بزرگ در میادین نفتی لزوم به گارگیری روش های نوین در مطالعات توسعه میادین و ازدیاد برداشت می باشد، یکی از روش های متداول و پرکاربرد برای افزایش تولید نفت از مخازن،تزریق آب است.یکی از چالش های استفاده از این فرآیند، بازدهی کم مخازن در بهبود بازیافت نفت می باشد. بیش از نیمی از نفت های دنیا در مخازن کربناته می باشد اما حداقل بازیافت نفت بیش از 30 درصد نمی باشد.ترشوندگی اکثر مخازن کربناته نفت-دوست است و این موضوع اشاره به این دارد که تزریق آب معمولی در اینگونه مخازن مطلوب نمی باشد. آب دریا به عنوان آب هوشمند می تواند با تغییر ترشوندگی سطح سنگ کربنات ها را از حالت نفت-دوست به حالت آب-دوست تغییر دهد و سبب افزایش بازیافت نفت درجای باقیمانده شود. در این مقاله به طور مقدماتی غلظت و واکنش یون های موجود در آب دریا بر روی سطح نمونه مغزه های کربنات ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج ثابت می کند که تعامل یون ها با سطح سنگ که در واقع یک تعامل شیمیایی ایجاد می کند، به غلظت نسبی یون ها بسیار حساس است. این نتایج نشان می دهد که آب دریا می تواند به صورت هوشمند به عنوان سیال افزایش بازیافت نفت عمل کند.